De drugsbestrijders zijn het echte probleem

[carpe_diem 31]

De drugsbestrijders zijn het echte probleem

Ook al is het gedoogbeleid succesvol, toch vindt het kabinet dat canabisgebruik bestreden moet worden

Gepubliceerd: 7 juli 2009 14:49 | Gewijzigd: 7 juli 2009 14:49

In Nederland worden weinig drugs gebruikt. Toch vindt het kabinet gedogen maar niks. Dát is het echte probleem met het drugsbeleid.

 

Het Paard van Troje is de naam van een Haags jongerencentrum waar in de jaren zeventig het dealen in marihuana werd toegelaten. De reden was even eenvoudig als verstandig: harm reduction, het voorkomen dat jongeren via softdrugs aan harddrugs raakten, met bijbehorende criminaliteit. Het Nederlandse gedoogbeleid was geboren. Is dit nu op zijn beurt een Paard van Troje geworden, een vehikel voor de georganiseerde misdaad?

 

Het jeugdhonk van weleer is harde business geworden waaraan niets meer soft is, zoals een commentaar het noemt (NRC Handelsblad, 2 juli). Maar de doelstelling om op consumentenniveau de markten te scheiden is nog steeds „succesvol” (zij het niet absoluut), zoals blijkt uit een evaluatie ten behoeve van de commissie-Van de Donk, die vorige week met aanbevelingen kwam. Op het gebied van volksgezondheid worden de doelstellingen van het drugsbeleid redelijk gehaald. Nederland zit internationaal „onder het midden” (behalve met ecstacy). Toch zegt Van de Donk dat de effecten van het gedoogbeleid „gierend uit de hand zijn gelopen”. De conclusie kan slechts zijn dat de teugels moeten worden aangetrokken.

 

Het drugsbeleid is echter al sinds meer dan tien jaar steeds repressiever geworden. Dat begon als een nuttige inhaalslag, want er was in de loop der tijd een zekere bestuurlijke luiheid ingeslopen. Maar zeker de laatste jaren valt moeilijk te klagen over gebrek aan aandacht. Justitie zit wiettelers en drugsbaronnen op de huid, gemeenten dringen de coffeeshops terug, tot aan een ‘nulbeleid’ toe. Het is eerder de vraag of het kind niet met het badwater wordt weggegooid.

 

Hetzelfde geldt voor het voorstel om een einde te maken aan het onderscheid tussen soft- en harddrugs. De reden is dat het thc-gehalte van cannabisproducten (de werkzame stof) sterk is toegenomen. Het onderscheid is echter niet alleen een kwestie van een chemisch stofje, maar ook van sociale aard. Het zal vast wel zo zijn dat de crimineel geen onderscheid maakt tussen wiet en cocaïne, maar dat is juist een reden om eraan vast te houden. Overigens relativeerde de minister van Volksgezondheid vijf jaar geleden nog de impact van het toegenomen thc-gehalte.

 

Coffeeshops zijn op zichzelf al lastig genoeg voor de overheid. ‘Je kunt niet met, maar ook niet zonder’, zoals de Provinciale Zeeuwse Courant kopte. Maar het eigenlijke probleem zit dieper: gedogen. „Gedogen is geen handhaving”, zegt het regeerakkoord. Het moet dus worden „geëlimineerd of teruggedrongen”. Een duidelijke hint voor de adviescommissie, maar wel een rare, want volledige handhaving is niet alleen ondoenlijk, maar ook onwenselijk.

 

Er moeten altijd keuzes worden gemaakt. En daar komen ook heel andere dingen bij kijken. De traditionele stammenstrijd tussen Justitie en Volksgezondheid bijvoorbeeld. Of tussen centrale directieven en lokaal beleid. De meeste burgemeesters van gemeenten met een coffeeshop hebben geen problemen met het huidige gedoogbeleid, bleek vorig jaar uit een enquête van deze krant.

 

Gedogen kan alleen functioneren in overgangssituaties, heet het, en het coffeeshopbeleid duurt al dertig jaar. En dan is er de inconsistentie tussen voor- en achterdeur van de coffeeshop: de klant wordt getolereerd, maar de leverancier bestreden. Inconsistentie is niet typisch voor het Nederlandse drugsbeleid, bracht het vorige kabinet fijntjes in herinnering: het bestaat in elk land waar het gebruik van cannabis in meer of mindere mate ongemoeid wordt gelaten, terwijl tegen de verkoop wordt opgetreden.

 

Wij zijn met andere woorden bepaald niet de enigen. Niet alleen Nederland, maar heel Europa zit in een lange overgangsfase. Legalisering is wellicht een principieel doel, maar niet erg realistisch vanwege internationale verdragen. Maar zo eenduidig zijn deze nu ook weer niet. Neem het drugstoerisme, een vervelend probleem. Er bestaat een Europese plicht om grensoverschrijdende kwesties aan te pakken, maar er is ook zoiets als een beginsel van gelijke toegang van burgers ongeacht nationaliteit. Het is de vraag of je daar met besloten clubs uitkomt, verdragen plegen niet voor niets enige wriggle room te laten. Het Nederlandse drugsbeleid is een internationaal feit. Gedogen is wel degelijk een handhavingsstrategie.

 

„Cannabis is slecht voor de hersenen”, zei iemand vorig jaar op BBC Newsnight, „van politici”.

 

 

Frank Kuitenbrouwer is medewerker van NRC Handelsblad.

 

http://www.nrc.nl/opinie/article2293761.ec..._echte_probleem

[digibetic 2]

dus............. dienen ze de internationale verdragen te gaan aanpassen!

 

ps

@Frank Kuitenbrouwer

bedankt voor de heldere bespiegeling!

[chassie 42]

De internationale verdragen spreken (voor zover ik ze heb gelezen) over het terugdringen van druggebruik. Er staat zelden in hoe dat zou moeten. Het gedoogbeleid in Nederland kan zonder meer tot de meest succesvolle middelen gerekend worden waarmee het gebruik terug gedrongen wordt. Ik durf gerust de stelling aan dat "meer repressie leidt tot meer gebruik en zwaardere criminaliteit" en ik zie in vele tabelletjes met feiten terug dat deze stelling slechts sporadische uitzonderingen kent. Dat gedogen tot drugscriminaliteit zou leiden is slechts in zoverre waar dat gedogen geen legaliseren is en daardoor de (zichtbare) gedoogden toch criminelen zijn. Bij legalisatie verdwijnt dus dat deel criminaliteit op slag !!!. Hoe veel vorbeelden kennen we allemaal niet waar verbieden een omgekeerd effect heeft? En dan heb ik het niet alleen over de "drooglegging" in de VS ut het verleden, waar de maffia haar kapitaal mee heeft opgebouwd. Zelfs iedere schooljuf uit groep 1 of twee kan vertellen hoe dit in z'n werk gaat. En de "top"politici kunnen dat niet begrijpen? Mijn gevoel zegt luid en duidelijk dat er naast een groep principiële verbieders, er ook een groep moet zijn die heel hard "verbieden"roept omdat zij een belang bij dat verbod hebben: Bijvoorbeeld omdat ze anders zonder werk komen te zitten (handhavers) of wellicht een nog directer belang hebben en domweg bang zijn hun criminele winsten in te moeten zien inzakken danwel de cadeautjes van enkele drugsbaronnen te moete missen. Uigaande van droge logica kan het niet zo zijn dat deze argumenten niet in de diverse verborgen agenda's voorkomen. Ik mag danwel een paranoïde zwartkijker zijn, maar ik ben niet achterlijk. Dus laat de heren die hoog in de beslisboom zitten, eens wat beter kijken naar de motieven van de tegenstanders van legalisering en wat meer steun geven aan de tegenstanders van het Amerikaanse repressieve drugsbeleid en Obama de kans geven dat voor ons allemaal op te doeken. ( zullen we dan ook maar eens de cijfers naast elkaar leggen van de heroïneverslaafden van de meest repressieve (VS) en de meest pragmatische aanpak (NL) ???????? Als je iets wilt bereiken zul je moeten kijken naar de resultaten die je boekt, en niet alleen denken aan hoe je vindt dat het zou moeten. Simpel zinnetje waar heel veel mesnen van kunnen leren ( ja, ik ook van tijd tot tijd weer )

[digibetic 2]

@chassie

he-le-maal mee eens!

[maeva 0]

vergelijken met andere landen kan maar er is geen enkel land waar de staat het toelaat dat het verkocht wordt

dat vind ik een trap hoger want dat vind je nergens

gebruik gedogen of decriminaliseren heb je in veel landen maar dat is niet hetzelfde als coffeeshops dus dat beleid in Nederland is wel degelijk anders dan alle andere vind ik persoonlijk dan en dat maakt het beter.

bovendien kan je je pillen laten testen in Nederland dus moet men niet hypocriet doen door te zeggen dat het beleid bijna hetzelfde is als elders want dat is het niet.

Als je anders bent dan alle andere, zal je altijd kritiek krijgen en dat is nu ook zo met het Nederlandse gedoogbeleid in Europa.

[AmSt4ff 0]

Kijk maar naar je zelf toen je puber was en je ouders verbaden iets, dan werd het wel interesant om het te doen.

En als je dan hetzelfde wel mocht doen verdween de interesse en dat is hetzelfde met het drugsbeleid legalize en de interesse van de grote jongens verdwijnd vanzelf

[Guest elmanito]

Rechterfilosoof Kaptein liet ook al tijdens het Cannabis Tribunaal aan Joldersma weten dat ze geen goeie argumenten had om Cannabis te verbieden.Ze vond zelf het gebruik niet normaal, maar dat is nog geen argument om iets te verbieden.Sexreclame op TV vindt ze waarschijnlijk ook niet normaal, maar moet dat je nu ook gaan verbieden.Het beleid van de CU en CDA veroorzaakt nu het probleem dat het grotendeels uit de hand gaat lopen.Was Hirsch Ballin nu ook niet betrokken bij de IRT-affaire 15 jaar geleden, waar grote hoeveelheden narcotica doorgelaten werd met medeweten van justitie????Wie moest er toen aftreden????

 

Namaste