fantafreak

Ik had echt gezworen toen ik me zo voelde. dat ik het nooit meer zou doen. ik heb nog over dus misschien doe ik t over een maandje weer eens eten doe ik niet, aangezien daar grotere gevaren aan vast zitten. ik ga t ook zeker niet roken als ik alleen ben. Alles was zo vaag, dan leek t weer ver weg, en dan weer dichtbij. ik leek elke keer weer terug te komen in de realiteit, en dan toch steeds de realiteit anders zien, vanuit een ander perspectief. Voor mn gevoel zat ik te warpen tussen verschillende dimensies. De tijd leek ook steeds te stoppen, en dan weer door te gaan, dus dat je loopt en dan blokkeert alles om je heen, of gaat heel langzaam, en dan weer ff heel snel. Die ervaring dat ik op de bank ging zitten maakte nog t meeste indruk, ik vloog naar achter, met bankstel en al, en de kamer werd heeel lang. toen hoorde ik in de verte "he gaat t wel goed???" en toen vloog ik terug met bank en al, gaf precies hetzelfde effect als in de matrix 1, dat je die wapenrekken zo aan je voorbij ziet schieten, maar nu f*****ng echt... Dat ik echt bang werd kwam omdat ik me een beetje had voorbereid door wat info op te zoeken over wiet op internet, wat ik kon verwachten enzo. En ze vertellen je leuk vanalles. Maar dit effect werd dus niet genoemd Hier ff een quote van drugsinfo.nl: Hier staat wel in dat je door angst overvallen kan worden, maar niet dat die angst komt door een verlies van een goede ruimte-tijd-waarneming. Als ik het van te voren had geweten had ik ook geweten dat ik t zou overleven, en zou ik niet in paniek geraakt zijn.

Gister voor het eerst geprobeerd, zat lekker in de tuin 's nachts. lekker rustig. Het was niet de eerste keer dat ik het rookte, had al eerder een paar haaltjes genomen, maar nu voor het eerst echt. Ik begon met roken, en alles was rustig, bij elke keer dat ik wat nam ging ik me beter voelen. Totdat ik op wou staan, dat ging een beetje moeilijk, en ik stond uitendelijk een beetje te springen op mn benen. Ik ging ff zitten binnen op een stoel en toen ging t mis. De werkelijkheid begon te vervagen. Alles begon te draaien, en alles ging in flitsen aan me voorbij. Ik stond op om te lopen, maar snapte niet meer wat er nou echt allemaal gebeurde. Ik had moeite met het vinden van de keuken, en de weg terug naar de huiskamer, de tijd leek niet meer te kloppen, ik kreeg last van aanhoudende dejavu's achter mekaar. elke seconde wel een. Ik ging zitten op de bank, en toen vloog ik naar achter, en werd de kamer, uitgerekt. uit de verte hoorde ik een stem, van degene die bij me was. ik weet nog dat ik om hulp vroeg. en hij heeft me toen een paar glazen met suikerwater gegeven. Toen rondjes lopen, ik was aardig in paniek. Ik was echt bang. Geen gevoel meer voor tijd, alles leek vervormd, de kamerdeur leek op eentje uit alice in wonderland. Alles leek in schokken te gebeuren. Toen weer gaan zitten op de stoel, (was een lekker riante stoel). en toen bleef ik maar vallen (leek wel een achtbaan). toen maar ff schuin gaan zitten, zodat ik met mn rechter zijkant tegen de leuning zat. Toen sloeg mn fantasie op hol, ik heb de meest bijzondere wezens gezien, ik zag de mooiste architectuur voor me, met veel detail. Kunstwerken, fonteinen alles leek echt, en kleurrijk. Mooie symetrische kleurpatronen heb ik gezien. Na een paar uur ging het al weer beter, en kon ik me weer concentreren, en me enigszins orienteren. Nu bijna 24 uur later, voel ik me nog wat suf. Iemand hier op het forum die dezelfde ervaring heeft gehad? het ging om White Widow. (vrij veel, en in een keer opgerookt)