Jump to content

Liony

Members
  • Content Count

    11
  • Joined

  • Last visited

Community Reputation

0 Neutraal

About Liony

  • Rank
    zomaar een lid

Previous Fields

  • Taal / Language
    Nederlands + Engels

Profile Information

  • Gender
    Female
  • Location
    Aarde
  1. Dank, namens rokende vriend (ik rook niet... alhoewel ik uitkijk eens een Santa, k2, Citral, Mexican Sativa of andere hier genoemde angstdempende en opwekkende wietjes (ook te kunnen gaan uitproberen... aangezien ik ze niet kan bemachtigen besloten om mocht ik een meevallertje krijgen zelf te gaan kweken... de zaden en andere kweekspullen zijn wel per post te verkrijgen.... van plan het meest betaalbare setje te nemen...(de kleinste dark room secret jardin, of een kledingkast o.i.d. nog een tip voor de goedkoopste kleinste en toch redelijkste optie die niet meteen in de hens vliegt (lijkt me zo heet worden zo'n tentje...) en wat zal ik kwijt zijn aan alles als ik het zo minimalistisch mogelijk aanpak, hoef geen vette set,liefst laag energieverbruik (laag wattage of led?) zolang m'n plantje maar redelijk groeit en we er thuis een medicinaal rokertje aan hebben (vriend dempen borderline en ik dempen paniek)) een medicinale reden... 1 tot 5 plantjes... dat zal ondanks dat in het huurcontract staat dat je niet mag kweken toch wel gedoogd worden ?(??) zouden ze daar echt met je hele gezin voor je huis uit kieperen ? ik twijfel daardoor toch... ik zal ook eens goed rondlezen met de info en ervaringen hier...
  2. Zag je vraag te laat... ...het is al geknipt... ...gedroogd... ...en goeddeels opgerookt...
  3. Hij is aardig geel en zeker 70% bruine haartjes... En goed die tip van het weer want nu ik goed kijk zie ik dat ie begint te rotten ! gauw weggeknipt. Dus vandaag nog even in de zon gezet met die zon en stevige wind kan het nog even goed opdrogen en dan omhalen maar voor het weer gaat regenen...
  4. Ja vermoedelijk heeft ze die zelf gedraaid en een vage mix erin (kan je lsd roken ?) want later hoorde ik dat ze vanalles door elkaar gebruikte. ik heb inderdaad best moeite met relativeren, dat moet ik mezelf inderdaad steeds voorhouden, en eenmaal in paniek (wat me erg onverwachts in een klap kan overvallen ) is het erg meoilijk relativeren. Maar probeer dat zodra ik weer helder kan denken toch. ik kan op zich ook best goed ontspannen tegenwoordig (was inderdaad eerst onmogelijk, doodeng , nu meestal wel heel relaxt) , maar kan wel beter ; ik heb met oud en nieuw weleens als goed voornemen gehad ; te gaan roken Of daar dan iets van komt is een 2de Welleuk dat iedereen het er hier over eens is dat die psychologe niet best was... voel ik me toch minder schuldig dat ik haar aan de kant heb geschoven...(en dat terwijl er nog veel meer vage dingen waren.Ze beweerde b.v. dat de e.m.d.r. (soort hypnose die ik wilde proberen) geen zin had omdat ik (na een aantal aanrandingen en een verkrachting, mishandelingen en gijzeling etc.etc. volgens haar niet getraumatiseerd zou zijn. en dus beweerde ze dat e.m.d.r. van een ander geen zin zou hebben. terwijl ik stijf sta van de trauma's... ik ben zelfs als de dood voor de kleur groen om maar iets te noemen...ze was waarschijnlijk bang dat ik naar een ander zou gaan waar ik baat bij zou hebben en zij het dubbele uur kwijt wat ze elke keer aan mij vergoed kreeg, vrees ik) ik dacht ben ik nou te moeilijk en te kritisch of is ze echt niet best... (ze had natuurlijk ook wel haar goede kanten waardoor je aan jezelf gaat twijfelen) Heftig hier al die bekentenissen ! Super, bedankt dat iedereen zo meeleeft, meedenkt en zijn eigen verhaal verteld. Kan een ander altijd iets aan hebben. ik wel in elk geval... Nog even een vraagje ; de wiet buiten van mijn vriend (helaas dit jaar maar hele kleine plantjes gebleven integenstelling tot de woudreuzen van anders, dit keer in pot, anders in de volle grond, wel wat mooie toppen ) begint te kleuren, de draadjes. En allemaal thc erop... hoe lang nog wachten ? ik kan duizend keer over techniek lezen maar raak alles ook direct weer kwijt... dus voor ik me weer suf zoek en lees... en nu ik hier toch ben deze enorme dummie vraag. (ik zie hier nergens een smilie die bloost...)
  5. Nou !!! Ik heb een aardig trauma aan haar over gehouden
  6. Ze zei dat het van mijn betrouwbare koffieshop kwam... Ik geloofde dat, ik wist niet dat ze zelf onbetrouwbaar was. ik schat zo'n 3 uur of langer want ben toen gaan slapen... En de vraag of ik na jaren nog met de naweeën ervan kan zitten, mijn psychologe zei dat mijn hersenstructuur erdoor veranderd kan zijn :-/ En ja ik begrijp dat Flip en bad trip hetzelfde is :-) maar de vraag is of een bad trip en (drugs geralateerde) psychose hetzelfde is ?
  7. Zal altijd heel voorzichtig roken... dat is mijn hele aard met middelen, alles voorzichtig en met mate. ik ben ook nooit misselijk geworden van drank bv omdat ik mijn grenzen wel in de gaten probeer te houden. Die flip op die wiet of wat het was was omdat het waarschijnlijk dus geen wiet was... wat zou het kunnen zijn geweest, rookbaar in een joint... weet niet (dummie op dat gebied) of je paddo's kan roken, maar heb later wel veel herkend in de omschrijving van gebruik daarvan. Kan als je goed voorbereid bent verlichtend spul zijn , (me ook afgevraagd of het me juist van mijn angst af zou kunnen helpen als ik er bij een van te voren geplande ervaring voor open sta) maar waarschijnlijk niet grappig als je het ongemerkt krijgt en het overvalt je.Heeft mijn leven veranderd. Wat het ook was het was zo heftig... ik was een redelijk ervaren hash en af en toe wiet roker en dacht dus een voorgedraaid jointje te roken van de koffieshop aangeboden door een naar later bleek expirimenterende en mixende "vriendin" zag oppeens overal mijn ex die me jarenlang had mishandeld, iedereen leek op hem... mannen , vrouwen leken z'n moeder, zusters(had ie niet eens), oma... ik zocht wat afleiding, ging de roltrap af, was opeens weer boven... zweefde een stukje boven de grond... ik begon te vergeten wie ik was, was bang dat ik in het grote niets (nu zou ik zeggen geheel ;-) weg zou glijden... zonder ik, zonder eigen identiteit... ik hield mezelf voor ; ik ben een heel gewoon meisje,ik ben die en die woon daar, als ik zo naar huis ga dan is alles weer goed. ik bleef dat herhalen om houvast aan te hebben , om maar niet weg te glippen en te vergeten wie ik was en waar ik vandaan kwam. ik kwam zwevend bij de trein aan. ik ging zitten. de jonge man en vrouw t.o. me hadden het erover dat ze op wintersport waren geweest in het geboorte dorp van mijn ex (vrijwel onmogelijk, piep klein dorpje ergens in ver land) Er waren kinderen aan het spelen in een halletje dat er dan wel , dan opeens weer niet was... ik was (vooral ook later) bang dat iedereen het aan me zag en dacht dat ik een vage gebruiker was die hier zelf voor had gekozen. ik zocht houvast aan het staren naar mijn horloge, dat hielp, dat was tenminste een vaste waarde wat ie aangaf, hoe ik de zelf tijd ook ervaarde. in mijn stadje aangekomen bleek de bus al weg... dan maar lopen... ik begon me uiteindelijk lekker te voelen... dat haagje was wel heel erg mooi, dat briesje erdoorheen... zo voelde het dus om dood te zijn maar dat was wel heel erg fijn, niets om bang voor te zijn , integendeel. Gelukkig bleken mijn ouders niet thuis, ik gauw naar mijn heerlijke bedje toe... ik dacht als ik wakker wordt ben ik weer gewoon.ik keek dag boek schrijvend nog een keer op de klok... argh, de tijd was nog steeds hetzelfde en nu dus echt stil blijven staan...! Oh nee hij stond op de wekkertijd... Sindsdien nooit meer durven blowen (op paar voorzichtige trekjes na fiks aantal jaren na, leterlijk op een hand te tellen) of drinken en mede daardoor ook mijn angst voor medicijnen. ik bleef bang dat het in een flash back terug zou komen, bleef voelen of ik het voelde... werd me dus te bewust van mijn gevoel. er schoot me steeds iets te binnen ; het woord depersonalisatie... toen er eenmaal internet was/had gaan zoeken naar dat woord... inmiddels had ik ongemerkt stille, naar binnen gekeerde hyperventilatie ontwikkeld (dat was aanstellerij was ik mee opgevoed) en ja, dan waren er hele heftige verschijnselen van depersonalisatie... ging helaas alles vermijden (ik dacht dat ik het aan mijn hart had... die gekke tintelingen in mijn arm... ik dorst ook niet naar de dokter... ging auto rijden vermijden want dan had ik het... toen meer en meer (NOOIT doen, ga niet vermijden want dan wordt het zoveel moeilijker om ooit nog terug te keren. ja het is vast mogelijk maar begin er niet aan, het is denk ik uiteindelijk makkelijker en beter door te vechten al is het nog zo moeilijk dan op te geven en je uiteindelijk terug te moeten vechten de straat op als je het eenmaal ontwent bent.)) Pas toen ik bij toeval een artikeltje in de krant las waar de tintelingen en duizeligheid etc. in stond wist ik dat het begonnen was met onschuldige hyperventilatie, maar toen zat ik al jaren binnen. het hielp mij toen met een homeopatisch middeltje op zak de straat op te gaan, zonder het te gebruiken steunde me dat , maar me nooit meer helemaal de straat op kunnen wagen, hooguit paar straten en dan weer te erge paniek en depersonalisatie. Zo heftige gevolgen , zo'n trauma dat ik alles, de meest gewone dingen als het kunnen verdragen van licht en geluid, eten, de trap af ( walkman met oppeppende muziek op om maar op de een of andere manier naar de wc te kunnen), iemand aankijken etc,was zo weird, eng, laat staan alleen bezoek ontvangen, steeds maandenlang opnieuw heb ik alles moeten leren doen en verdragen... tsja, dan durf je niet zo snel weer het risico te nemen dat het weer mis gaat... ik raakte in die tijd via internet seriues prive bevriend met de maker van die muziek, mijn synthesizer (jeugd)idool ,die mij waardeerde, dat gaf me weer een vonk en wat vertrouwen in de mensheid terug... ik heb overigens wel altijd zoveel mogelijk gedaan , mensen helpen, schrijven , tekenenen, schilderen, mooie dingen maken, koken, vermiste vrienden opgespoort, ze uit de ellende geholpen, heel bijzonder gezin met een van hen gekregen met 2 fantastische kinderen, en jaar geleden 1(, nu 2e en bijna 3de) bedrijven begonnen, die een veelbelovende start maken.Ben ondanks mijn situatie altijd gelukkig geweest en verveel mij nooit, integendeel, geniet van elk bloemetje en dingetje wat ik doe of lees etc. is mischien juist de makke ; te snel gelukkig en tevreden. Dan vecht je mischien niet zo snel voor meer. Begin ook weer steeds iets verder de straat op te gaan (eerst alleen in de deur, kon ik amper blijven staan, nu nu lang vechten aan het eind van de straat.) en kan weer iets langer alleen zijn.... maar dat vind ik nog veel erger dan straatvrees ; dat ik sinds een paar jaar ook niet meer (lang,vriend ver) alleen durf te zijn. Dat is wel zo'n onbegrijpelijke niet te verdragen angst... daar zoek ik dus iets voor. ik was altijd zo zelfstandig, had geen problemen alleen te zijn, ondanks alle paniek aanvallen en haat het van anderen afhankelijk te moeten zijn. Intressante link naar phoenix tears ! ik heb toen mijn moeder ziek, chemo kuren, was een documentaire van de vpro voor haar besteld over medicinaal gebruik , ook zonder high te worden, was denk ik hash olie ook, weet niet meer is 10 ruim jaar geleden.in de hoop dat ze dan haar misselijkheid zou verminderen en andere positieve effecten. helaas dorst ze (op 2 uitzonderingen op ander gebied) geen alternatieven uit te proberen... niets buiten het behandelplan van haar arts in elk geval. (en die 2 alternatieve uitzonderingen die ik voor haar had gevonden werkte wel, dus jammer dat ze dit niet heeft aangekaard) ik ben denk ik juist wel uit op een in nood snel werkend middel, maar aan de andere kant is dat inderdaad ook juist beangstigend en kan een geleidelijk effect beter zijn. het kan denk ik dan ook echt meer als een medicijn gebruikt worden, ook tegen depressie als ik het goed begrepen heb. en anti depresiva wordt ook met over het algemeen succes ingezet tegen angst stoornissen. Zal me er verder in verdiepen... en mischien gewoon meerdere dingen rustig aan uit proberen. En denk ik ook erg intressant en belangrijk voor iedereen die nog een remedie zoekt of zelf mee experimenteert ;blijf je bevindingen hier neerzetten ! Kunnen bepaalde lezers die info zoeken op deze trefwoorden wat aan hebben , of inderdaad al is het maar 1 iemand. Nog anybody ; weet iemand het verschil tussen een flip/ bad trip of een (kortdurende) (drugs gerelateerde) psychose ? is er verschil tussen ? Liony.
  8. Jemig wat een toffe en lieve reacties krijg ik hier meteen allemaal ! Helemaal super ! Ben er helemaal beduusd van. ik ben niet zo gewend aan zulke betrokkenheid om mij heen... dat hier te treffen... toppie ! Het valt mij ook op dat jullie zo openhartig zij, gewoon zeggen waar het op staat voor jezelf. Helemaal goed. ik moet inderdaad weer leren ook om weer wat vertouwen in anderen te durven stellen en degenen die oordelen , laat maar. inderdaad hoofd trots omhoog en laten anderen maar denken, doen ze toch wel. Maar dat is wel een van de moeilijkste dingen om jezelf toe te zetten. ik was vroeger best hooghartig en stapte overal zeker en ongenaakbaar rond. Totdat ik vanalles verloor en me overkwam, en uiteindelijk gevoel ging tegenkomen en toelaten... jaren ook liever te gevoelig geweest dan het harde leven van de straat nog te willen leiden... nu wil ik met mijn gevoel en al de straat op kunnen ! en ja liefst zonder medicijnen... probeer ik ook maar schiet niet op, blijf op de hoek hangen... eerder ook en storte toen weer in... hoop dat dat nu niet zo heftig gebeurt toch steeds iets wijzer... kom er toch steeds iets sneller weer uit. Drank reageer ik echt niet prettig op, dan heb ik juist het gevoel dat ik de controle verlies. daar flip ik dan juist op. Alleen met oud en nieuw kan ik dat gevoel op de een of andere manier accepteren en handelen en van genieten... Speed , ik heb het zelf nooit op maar heb daar mensen totaal mee naar de klote zien gaan, nooit aan beginnen ! Wat een rotspul ! Zo'n heftig spul en gemene verslaving. Net als b.v. crack... ik heb voor mezelf gelukkig altijd de grens getrokken om nooit verder te gaan dan softdrugs. Mede dankzij dat we mochten blowen bij mijn ouders thuis, zodat het bespreekbaar bleef, en zij gaven ons een boek Christiane F. daardoor was ik me bewust van de gevaren, en heb ik mijn grenzen op tijd weten te trekken. Vervolgens heb ik veel mensen in onschuld (vaak omdat de ouders niets van drugs wisten of het onbespreekbaar was) verslaafd zien raken en ze verloren aan de drugs... dat heeft me depresief gemaakt. heb uiteindelijk ervoor gekozen voor ze te vechten, sommigen eruit weten te trekken... en die jongens zijn nu al jaren en jaren clean en gaat het goed mee. Maar mijn makke is dat ik niets durf te nemen en het me daarmee ook weer te moeilijk maak... moet leren te ontspannen en ook eens te genieten... kan ook op andere manieren natuurlijk maar is veel onbereikbaar als je straatvrees hebt... en niet echt mensen om je heen die daar het nut van in zien... Weet trouwens niet of mijn enorme flip die ik in eerdere post noemde een psychose of een "gewone" flip was... weet niet eens of daar uberhaubt echt verschil tussen is ? en zo ja wat dan ? Vraag me dus wel af of wietje (of medicatie in ergste nood) dan wel slim is... maar hoop het toch te kunnen doen. ...ja, je moet je angsten aangaan en onder ogen zien, zoeken waar het vandaan komt... maar als je het weet en niet (1,2,3 of 4,5 & 6) op kan lossen en niet kan verdragen zo heftig is het toch wel fijn als je er de ergste pieken waardoor je niet meer kan functioneren er af en toe af kan halen.Anders is het toch ook link en heb je ook geen leven meer en je omgeving ook niet... Oh ja ik woon in Utrecht... Lief dat je zo over relaties denkt, en je zou dat zo doen voor je vriendin, maar helaas is niet iedereen zo bereid iets te doen... heel vreemd, veel is ie wel bereid (veel ook niet), maar dat niet, terwijl ie er zelf elke dag paar keer komt. Hij wil niet vragen wat ie rookt of zegt niet welke soort ie wil,"doe maar wat lekkers" vraagt nooit wat het is, en vind het maf of moeilijk dat voor mij te vragen... kan of wil ie gewoon niet... kan hem er niet toe bewegen... (hij heeft ook o.a. borderline...dat verklaart mischien ook een beetje zijn in ons ogen vreemde en afstandelijke gedrag) Hee... spreek jullie... weinig tijd door mijn gezin en 2 pas begonnen bedrijven, dus kan altijd ff duren maar zal zeker reageren.
  9. Zo denk ik er ook over , doet me goed zo'n warm welkom, Thanx !
  10. Wie is wie , wie is Liony > Wist ik het zelf maar Nee hoor valt wel mee... heb een bijzonder gezinnetje en pas een eigen onderneming opgezet vanuit de bijstand en arbeidsongeschiktheid. Steek hier al jaren mijn lichtje op maar nog steeds niet begonnen met binnen een paar plantjes...steeds net te weinig om te kunnen investeren, er staan alleen meestal wat dames buiten. Niet voor mij (op een hijsje mischien na en mischien in de toekomst om mijn paniek te kunnen dempen als ik Santa Maria oid kan vinden) maar voor mijn vriend die Borderline heeft en helemaal nu ie met zijn medicijnen is gestopt zijn jointjes hard nodig heeft...het scheelt echt anders kan ie echt niets verdragen. ik lees veel maar onthou amper iets van al die technische dingen... dus lees ik steeds opnieuw hoe alles moet. Maar blijft boeiend om te lezen. En op een dag... hoop ik m'n eigen kleine kweektentje of kastje te hebben. Altijd de plannen van al mijn vrienden geweest die wel praten maar niet doen en ik wil wel laten zien dat ik het werkelijk kan en doe net als m'n eigen zaak die er tegen ieders ongeloof dat mijn plannen zouden worden goedgekeurd gekomen is. Al is het pas na veel onzeker in lurkmode... Uch!Liony
  11. Hoi allemaal ! ik heb ernstige straatvrees en heftige paniek aanvallen waardoor ik de straat niet (inmiddels wel 1 halve straat) op durf en amper alleen thuis durf te zijn. (een poos helemaal niet , nu alleen voor ca. 3,5 uur. En al helemaal niet als mijn vriend "ver" weg gaat) ik had na lang zoeken een psychologe gevonden die bereid was aan huis te komen en omdat ik als de dood ben voor medicijn gebruik (de angst de controle te verliezen,en te depersonaliseren. ik ben ooit geflipt op een onbekende drug mede hiermee is de angst begonnen (een "vriendin" zei dat het een voorgedraaide joint van een betrouwbare koffieshop was, later bleek dat ze zelf allerlei ook hard drugs mixte) ik flipte dus zwaar met bijzonder heftige depersonalisatie verschijnselen, hier altijd bang voor gebleven en dit ook als bijverschijnsel van de paniek gaan ervaren. dus gestopt met blowen toendertijd.) heeft de psychologe me echt moeten overhalen om medicijnen te willen gaan gebruiken. bleek dat de bijzonder onervaren jonge huisarts me niet zelf medicijnenen tegen de paniek dorst voor te schrijven en ik vindt een psychiater een brug te ver. Toen ik hier teleurgesteld om was lachte de psychologe me uit. Ze had me zelf na vele gesprekken die alleen maar daar over gingen weten over te halen, en nu het niet door ging mocht ik niet teleurgesteld zijn. Ze vergeleek me met een kind dat om een snoepje zeurt en het niet krijgt en dan gaat huilen. Echt zeer vernederende opmerking. Ze zei dat een medicijn tegen de ergste paniek uiteindelijk ook niets anders werkt dan het nemen van een joint of een glaasje. Net of ze me voorhield dat ik dat dan maar moest doen al mag ze dat natuurlijk niet rechtstreeks zeggen. Okee, ik dus hier zoeken op angst, zie hier de positieve ervaringen met Santa Maria. Heel graag zou ik dit dus achter de hand hebben voor als ik het niet meer weet waar ik het zoeken moet,voor een stukje ontspanning tegen de ergste paniek en angsten, zodat mijn vriend eindelijk ook eens wat verder weg kan. ik heb gewoon niets maar dan ook niets achter de hand om de ergste paniek te kunnen dempen. Dat is mij dus niet gegund ! Wil het wel eerst paar keer voorzichtig uitproberen natuurlijk. Nou het punt ;mijn vriend is niet bereid om het in de koffieshop na te vragen (durft ie op de een of andere manier echt niet) of ze Santa Maria hebben en ik kan niet naar de koffieshop door mijn straatvrees. Hoe kan ik er nu aankomen ? Het zal alleen per post of aflevering kunnen. Gaat dus slechts om nu 1x en wie weet als het bevalt heel af en toe beetje, voor pure nood. ik weet dat ik er waarschijnlijk niet om mag vragen maar alstublieft maak een uitzondering en laat mijn oproep staan want ik weet niet meer wat te doen om tot een oplossing te komen. ik weet niet waar ik het zoeken moet uit angst dat hij weg gaat en ik nergens ter ontspanning naar kan grijpen in de ergste , onverdragelijke paniek. Deze zorg houdt mij hierdoor dag en nacht bezig... Let op ; het gaat echt enkel om Santa Maria omdat ik dan zeker weet dat het gunstig werkt tegen paniek , wat ik hier zo hoopgevend las. Alvast hartelijk dank, Liony.
×
×
  • Create New...