Cannabis & Higher Self

[Boshoer 1]

http://www.erowid.org/plants/cannabis/cannabis_spirit6.shtml

 

een zeer interessant en leerzaam artiekel/interview voor diegenen die zich interesseren in mystiek, higher self, spiritual attainment, god, the universe, etc..

 

tis de moeite

 

 

tl;dr

 

in feite wordt er gewoon gezegd dat de manier waarop wij allemaal (toch praktisch iedereen dan) cannabis enkel gebruiken om te ontstressen of te onthaasten aan al die drukte van de maatschappij waar we in leven..

Er is echt ook een andere manier om de plant te gebruiken, een spirituele manier. Blijkbaar helpt het al veel als je niet steeds om de 2 uur een joint rolt maar elke dag een tijdstip uitkiest, begint met eerst een half uurtje te mediteren en je geest vrij te maken. Dan een absurd dikke vette joint rollen al je intentie in de plant leggen. Dankbaarheid en liefde voelen tijdens het roken. Na het roken nog wat mediteren en oefenen en dan zou je blijkbaar in staat moeten zijn om er ver te raken..

 

Ik heb het al een keer of 2 geprobeerd en het werkt echt wel: niet alleen voel je je een pak stoneder, het gaat ook lekkerder en gemakkelijker aanvoelen. Je krijgt ook een enorme buzz over heel je lichaam, nog veel sterker als normaal. Bijna dat je uit je lichaam wordt gezogen lol

 

proberen dus maar stel ik voor

 

(oh ja, denk aan bob marley: hij rookte een joint en las de bijbel. En kijk naar de vibes die die man verspreidde..

er zijn ook buddhistische monks die het spiritueel gebruiken, ik dcht ook dat er bepaalde hindu tradities bestonden.. en ook in veel andere culturen werd cannabis gebruikt om dichter tot god te komen)

[infinity 1]

Interessant (doch wat kort) interview. Kanttekeningen zijn wel dat er in veel meditatie-gerichte stromingen helemaal geen drugs worden gebruikt. Sterker nog, het wordt afgekeurd en gezien als een shortcut naar verlichting, een typisch westers verschijnsel. Ja, er zijn ook andere stromingen. Ik heb hier in de biografie van Allen Ginsberg een weerslag van een gesprek tussen hem en de Dalai Lama, waarin heel duidelijk blijkt dat DL het gebruik van paddo's als middel tot verlichting, niet ziet als de juiste weg.

 

Daarbij komt dat de westerse mindset net zo min fout genoemd kan worden als de mindset van Buddhistische monniken, zeker in de zin van "the wrong turn of history", dat is volgens mij klinklare onzin. De geschiedenis marcheert, er is niet een soort einddoel, het bestaan heeft geen zin, je bent er gewoon, deal with it. Dan blijft wiet nog steeds een plant waarmee je je bewustzijn kunt verrijken. Dat onderschrijf ik volledig. Toen ik eraan begon wilde ik wat leren, niet gewoon rond-apen en een beetje vreten... Het helpt inderdaad om je bewust te zijn van de fases van de high, dat verleer je als je per dag veel rookt, in mijn ervaring. Sowieso heet matiging in gebruik tot gevolg dat het effect weer dieper wordt, en meer als hulpmiddel voor zelfbegrip kan dienen. Dit laatste is dan ook meteen in mijn ogen het hoogste wat je met wiet en welk psycho-actief dan ook kunt doen: jezelf verrijken, door af en toe een ander perspectief in te nemen. Of je dit opstijgen tot god noemt, het waarnemen van de Platoonse ideeen, lekker geil euforisch wezen, is om het even.

 

Al met al zeker het lezen waard, als je sterk spiritueel bent (wat dat dan ook betekent voor jezelf) zie ik zeker waar het over gaat. Lezend met mijn sceptische blik die sterk getint is door westerse filosofie, de geworpenheid en de bildung (hetgeen helemaal niet betekent dat je maar erop los consumeert, waarom wordt dat altijd gezien als iets westers? Dat doet onrecht aan de intellectuele bagage die een weldekend mens bezit) enfin, lezend met die blik dus, zie ik het toch als een verhaal dat wringt. Temeer daar er opmerkingen in staan waarvan ik het waarheidsgehalte zeer in twijfel trek. Symboliek heeft bijvoorbeeld van alles te maken met imago, kijk eens naar de uitdossing van een Sjamaan... Denk je ook in dat samenleven in stamverband een heel andere blik op ethiek levert dan samenwonen in een opengeslagen maatschappij als de onze. Ik ken mijn buren niet, het feit dat ze ook mens zijn is niet genoeg om een diepgaande band te creeeren. Volgens mij geldt dat evenzeer voor mensen die thans nog in stamverband leven (en zie de haat van de ene naar de andere stam... ze zitten in het oerwoud echt niet met zn allen communist te wezen, dat vind ik zo'n ondoordacht denkbeeld...). Of het goed of fout is, of je treft als verneukt of niet, onze maatschappij is onvergelijkbaar anders, daar hebben we ook veel aan te danken. Een beetje meer empathie mag er best zijn, maar het is nooit liefde, vrede en geluk geweest. Dat lijkt me een handig anker om te behouden.

 

Samenvattend weerom: vooral eens proberen, meditatief de high in en de high beleven. Dan snap je ook meteen dat je kunt trippen op wiet. Maar het is evengoed een roes, en wat je vindt in een roes, vindt je meestal niet meer als je weer nuchter bent. (Trouwens: "drugs" betekent juist niet iets dat in een lab gemaakt is, zoals in het artikel wel beweert wordt, drugs is van oorsprong een nederlands woord afkomstig van Drogerij, hetgeen de gedroogde kruiden waren die men kocht bij wat tegenwoordig drogist heet).

 

Just my 2 (of wat meer) cents.

[Guest elmanito]

Interessant (doch wat kort) interview. Kanttekeningen zijn wel dat er in veel meditatie-gerichte stromingen helemaal geen drugs worden gebruikt. Sterker nog, het wordt afgekeurd en gezien als een shortcut naar verlichting, een typisch westers verschijnsel. Ja, er zijn ook andere stromingen. Ik heb hier in de biografie van Allen Ginsberg een weerslag van een gesprek tussen hem en de Dalai Lama, waarin heel duidelijk blijkt dat DL het gebruik van paddo's als middel tot verlichting, niet ziet als de juiste weg.

 

De Dalai Lama heeft een andere inzicht in het gebruik van hallucinogenen als de indianen in het Amazonewoud of Noord-Amerika.Westerse meditatie-gerichte stromingen wordt de mening vnl gevormd door angst, gecreëerd door de politiek.

 

Namaste

[tim 6]

een hard werkende man, heeft toch geen tijd voor meditaties etc

[infinity 1]

een hard werkende man, heeft toch geen tijd voor meditaties etc

 

Ik vermoed dat de strekking van het interview juist aangeeft dat wie tijd heeft voor een joint, tijd heeft voor meditatie. Als manifest voor bewuster gebruik van cannabis als geestverruimer ben ik het dan ook zeker eens met wat er staat. Ik zie alleen geen noodzakelijke verbinding tussen meditatie en spiritualiteit. Ik vraag me ook af of cannabis wel echt tot meditatie (in de zin van je kop leeg maken) kan leiden, volgens mij is het eerder een middel om je perspectief te verschuiven opdat je reflectie zich in ruimere zin kan manifesteren dan in louter nuchtere staat. Gnoti Sauton dus. Cannabis is voor mij juist prettig omdat mijn hoofd volloopt met gedachten. Soms lukt het om in zo'n gedachtegang te blijven en kun je je zeer goed concentreren (en heel goed creatieve of nadenkende arbeid verrichten) onder invloed. Soms lukt dat per ongeluk met een kutgedachte en voel je je niet zo prettig, soms lukt het helemaal niet en waai je wat rond. Ik vermoed dat de geinterviewde vooral dat laatste zonde vindt, en stelt dat je je met meditatieve technieken in staat kunt stellen beter in de geconcentreerde flow van de high te komen en te blijven.

 

Naar mijn smaak is cannabis gebruiken voor plezier trouwens helemaal niet zonde. Het hebben van plezier en euforie lijkt me redelijk noodzakelijk voor het leiden van een prettig leven.

 

Elmanito: hoe bedoel je dat westerse meditatiestomingen worden geleid door angst enzo? Bedoel je het afkeuren van drugs als hulpmiddel onder invloed van de negatieve beeldvorming door politiek en lobbygroepen? (Het heeft denk ik ook te maken met de christelijke stroming, die mensen ronduit verbood om zich in te laten met roesmiddelen om tot religieuse ervaring te komen. Dwz. onze christelijke wortels, door eeuwenlange overheersing van die moraal tot stand gekomen en nog steeds alomvertegenwoordigd in zeker de calvinistische mentaliteit van werken, berusting en matiging in alles behalve je geloof, spelen nog steeds bij veel meer mensen dan christelijke gelovigen een grote rol in de moraal). Is het die onderstroom in ons perspectief dat de westerling doet komen tot een problematische relatie met drugs? Volgens mij zijn de sixties een duidelijk symptoom van het massaal afkeren van groepen tegen die moraal (voorbereid door onder andere de Beat's in de jaren50), jammer genoeg mislukte dat uiteindelijk door de instroom van onnadekend gelapswans, en is die mentaliteit op sterven na dood. Ik denk ook dat de huidige tijd zich slecht leent voor het propageren van de spelende mens. Als het economisch slecht gaat, zoeken mensen vastigheid (die niet bestaat). Daarbij heeft het postmodernisme denk ik ook een dodelijke klap uitgedeeld aan alles dat verabsoluteerd is, dus ook de utopische noties van de sixties.