de geschiedenis van hennep

[aphro 0]

De geschiedenis

 

 

 

Lange tijd wist men niet tot welke familie men hennep moest rekenen. Eerst werd de plant ingedeeld bij de brandnetelfamilie of Urticaceae, later bij de moerbeifamilie of Moraceae en nu wordt gesproken van een aparte familie, de hennepfamilie of Cannabinaceae. Die telt slechts twee geslachten, Cannabis (hennep) en Humulus (hop).

Oorspronkelijk kwam hennep voor in West- en Centraal-Azië, nu groeit hij bijna overal.

 

In India werd cannabis gebruikt ergens tussen 2000 en 1400 voor Christus en in de Arabische landen in de dertiende eeuw na Christus. Deeltjes van de hennepplant werden ook gevonden op de mummie van farao Ramses II (ongeveer 1200 voor Christus). Ook de Romeinen en Grieken waren op de hoogte van de werking van cannabis en gebruikten het als medicijn. In West-Europese landen werd cannabis in de Middeleeuwen vooral gebruikt voor het maken van touw, kleren en als windkering, hoewel sommigen ook op de hoogte waren van de psychoactieve eigenschappen.

 

Als genotmiddel heeft cannabis onder andere bekendheid gekregen door de Franse schrijver Baudelaire die onder invloed van cannabis enkele van zijn beroemdste werken schreef. In de Verenigde Staten beleefde cannabis gebruik een belangrijke opleving gedurende het verbod op alcohol in de jaren twintig. In de jaren zestig werd cannabis een onderdeel van de "flowerpower" beweging en begon een groot deel van de jongeren uit alle lagen van de bevolking in de Verenigde Staten en Europa het te gebruiken.

 

In de vorige eeuw hadden extracten van cannabis een belangrijke plaats in de Nederlandse apotheken. Ze werden onder andere toegepast bij krampen, toevallen, astma, slaapstoornissen en migraine. Omdat op de meeste terreinen echter in de loop der jaren betere geneesmiddelen ontwikkeld werden, werd cannabis langzaamaan steeds minder gebruikt. Het bleef echter tot en met 1958 een officieel geneesmiddel, onder de naam "Extractum Cannabis indicae". Sinds enkele jaren staat het gebruik van cannabis als geneesmiddel opnieuw ter discussie.

 

 

 

Het onderzoek naar cannabis begon in de negentiende eeuw. In de jaren veertig werden twee belangrijke stoffen uit de hennepplant geïsoleerd, cannabinol en cannabidiol. In de jaren zestig lukte het om de stof delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) uit de hennepplant te isoleren, dit is de belangrijkste psychoactieve stof. Snel hierna werden vele andere stoffen uit de hennepplant geïsoleerd en hun structuren in kaart gebracht. Eind jaren tachtig werden in het menselijk lichaam natuurlijke receptoren (cannabinoïd-receptoren) ontdekt, waar cannabis op aangrijpt. Begin jaren negentig werd anandamide ontdekt, een van nature in het menselijk lichaam voorkomende stof die op dezelfde receptoren aangrijpt.