Jump to content
  • sanniesshop-banner.gif.d86ea02547aa126c899b25f607244aaf.gif sanniesseeds instagram

bosrand

"spirituele" Ontwikkeling

Recommended Posts

@Dilago

Wel, ik zie niet wat je weerlegd hebt want ook ik leg de bal bij het individu neer. De wiet is nooit het probleem, zeker niet als je zorgt dat je er genoeg van hebt. :)

 

Mijn excuses wanneer eea in de bescheiden ventilatie van mijn mening (betoog vind ik te ver gaan) blijkbaar niet helder genoeg beschreven is, danwel blijkbaar multi-interpretabel is...

Waarop ik doelde, is dat het "netto-resultaat" van blowen, zoals jij dit - wellicht door de jaren heen - in je leven hebt weten te manifesteren, nimmer een maatstaf kan zijn bij de formulering van een advies richting anderen...

 

En zeker niet jegens Bosrand, zoals je (hopelijk) in zijn openhartige posts hebt kunnen lezen...

 

Nogmaals: no offence, maar dat dacht ik dus weerlegd te hebben... :S :wacko:

Share this post


Link to post
Share on other sites

er is een duidelijk verschil in effectin alcohol en wiet

de alohol is een werking die nogal veel vernauwt in je wijdse blik.

het ego wordt versterkt, en de alcohol vertroebelt gedachten

 

pure wiet verwijdt gedachten werkt intens , maar op een zachtere wijze af en toe blowen is voor niemand ooit schadelijk geweest , ook al zou je er misschien een beetje tabak in doen.

de aparte gedachten zijn ook voor mij dan erg verrijkend

 

non stop doorblowen vermindert dat , maar heeft een permament dempende functie

niet iedereen hoeft permanent gedempt te zijn , dus doe dat ook niet als het niet persee hoeft

 

ergens is er een kern van waarheid in het vertragen van een zekere ontwikkeling door blowen

misschien is vertragen niet het goede woord; je slaat gewoon een andere richting in met het blowen

 

ik heb een tweetal jaren niets geblowd of gedronken als onderdeel van een experimentele behandeling

het veranderde mijn denken en gevoel, en het is echt een verschil als je niets sgebruikt; je gaat je drukker maken over dingen waar je never nooit niet bij stilstond, en je leert ook daar me om te gaan

dus er zijn twee opties voor jou

 

enerzijds je begeleider vertrouwen en niets blowen

anderzijds: je begeleider bedanken voor de hulp en je eigen pad kiezen

 

beide paden zijn even goed, maar weet wel dat de eerste optie niet vaak terug zal komen in je leven

 

succes met kiezen

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

Misschien moet je eens gaan reizen met een rugzak...

Lijkt me wel dat je dan echt me jezelf leert omgaan, dat zou ik toch enorm graag doen.

 

Ik herken wel een paar van de dingen die je verteld en ik denk dat jij niet de enige blower bent die stilstaat bij dergelijke zaken. Mij lijkt het dat je wel op goede weg bent, je kent jezelf wel op een manier. Misschien moet je wat minder denken en wat meer laten leiden door intuitie

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ik verbaas me erover dat er hier verder niemand ingaat op de door Bosrand vermeende positieve effecten van tripmiddelen... :wacko:

 

...in het kader van een "zoektocht naar jezelf" ben ik erg benieuwd naar de weerlegging van mijn mening in deze;

 

Namelijk dat deze middelen louter averechts effect hebben op je zellfkennis, danwel stabiliteit en in het kader van deze vraagstelling ten zeerste af te raden is...

 

@Dilago: De metafoor met dat struikelen vind ik te summier, men kan immers ook struikelen en doorlopen... ;)

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dankjewel voor jullie reactie Dilago en HarryvG!

 

Wat gebeurd er precies als je jezelf verliest in een tripmiddel?

Hoe gedraag en hoe voel je je dan?

Of wat gebeurd er dan precies met je?

 

De keer dat ik paddo's genomen had en er wat gebeurde, toen was het voor mij echt meer dat ik mijn echte ik tegen kwam.

Mijn ik zonder angsten en gedachten over wat anderen wel niet van me konden denken of zouden vinden als ik huppelend door de straat zou lopen.

Het blije onbezorgde kind in mij werd vrijgelaten, tenminste zo voelde dat voor mij.

En dat blije onbezorgde kind, dat is een deel van wie ik ben, enkel is dat deel eigenlijk nooit zichtbaar, en ook vroeger is dat deel eigenlijk nooit zichtbaar geweest. Ik heb eigenlijk heel mijn leven gevangen gezeten in mijn gedachten, altijd maar denken wat anderen er wel niet van zouden vinden, dat ze me raar zouden vinden. Altijd maar rekening houden met anderen.

 

Daarom begrijp ik niet helemaal waarom jullie het als averechts vinden werken.

 

Dankjewel voor je reactie MeneerJansen.

Wat ik merk is dat als ik een jointje op steek (puur) dat het meteen iets met me doet, als ik 1 biertje drink, dan doet dat niet meteen wat met me, tenminste voor zover ik weet/dat merk.

 

Waarom ben je weer gaan blowen dan, tenminste ik als ik het zo lees, dan ben je na die 2 jaar weer begonnen.

Ik irriteerde me sneller aan dingen als ik niet blowde, dan kon ik veel minder hebben.

Maar dat is iets waar ik mee om moet leren gaan. Voor een groot deel is me dat inmiddels gelukt, enkel heb ik soms nog momenten dat het moeilijk is mezelf in de hand te houden en me niet ergens aan te irriteren.

 

Kiezen is iets wat ik nooit graag gedaan heb en nog steeds niet graag doe.

Ik kan niet kiezen tussen die 2, aan de ene kant is diegene die me begeleid de goede weg, maar aan de andere kant zie ik dat die persoon zelf ook nog met bepaalde dingen worstelt, of ze niet ziet zoals die ze zou moeten zien.

Daardoor twijfel ik aan een deel van de weg die die persoon bewandeld, of dingen die die persoon doet echt nodig zouden zijn om verder te komen in het leven, of dat die persoon enkel denkt dat het nodig is, omdat die daarmee z'n eigen onrust weet tegen te gaan. Maar iets tegen gaan is in mijn opzicht niet de juiste weg, iets moet opgelost worden, de reden waarom moet aangepakt worden.

Ik ben heel mijn leven op zoek naar de waarheid zeg maar, naar de manier om met dingen om te gaan die goed is. Ergens is er 1 bepaalde manier om met dingen om te gaan die altijd goed is. Enkel is die manier voor alle dingen moeilijk te vinden. Ergens weet iets in mij die weg wel, maar zoek ik bevestiging bij anderen.

 

Dankjewel VenaSnar voor je reactie!

Ik heb er zelf ook wel eens over nagedacht om dat te gaan doen, alles los te laten en gewoon te gaan.

Enkel heb ik hier nogal wat dieren om me heen, die kan ik niet zomaar achterlaten, die hebben verzorging nodig.

Ergens is dat misschien ook wel een excuus om het niet te hoeven doen.

Het zou ergens heel goed voor me zijn denk ik, het zal me denk ik ook een hele hoop leren, vooral in mijn communicatie met anderen.

Dat is een punt waar ik nog niet zo sterk in ben, niet dat ik dat van mezelf eis dat ik dat moet zijn, maar ergens zou het wel handiger zijn.

Maar misschien is dat ook wel iets wat zal komen als ik meer het denken los gelaten heb.

 

Ik moet zeker minder denken en meer mijn intuïtie volgen, maar dat gaat stapje voor stapje.

Eigenlijk is dat best raar voor mijn doen, meestal als ik iets doe dan doe ik het in een keer.

Enkel doe ik dingen dan wel als ik het gevoel heb dat ik het moet/wil doen, dus toen ik het gevoel had, nu is het klaar met het roken, ben ik er ook mee gestopt en heb daarna nooit weer een shagje aangeraakt.

Enkel mis ik dat gevoel nog om meer mijn intuïtie te volgen of zoiets.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Wat een openhartig topic.

Grote klasse bosrand, vind ik heel sterk van je. :tu

Ik herken zoveel in de problemen waar je mee worstelt, dus ik blijf dit topic aandachtig volgen.

 

Als je toch besluit om die grote wandeling te gaan maken, moet je maar een gil geven, dan laat ik de hele boel hier achter me en ga met je mee. :wave:

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites
@Dilago: De metafoor met dat struikelen vind ik te summier, men kan immers ook struikelen en doorlopen... ;)

Dat mag je vinden, maar het is mijn ervaring met tripmiddelen, je struikelt sowieso en als je doorloopt heb je een leuke ervaring.

 

Als je toch besluit om die grote wandeling te gaan maken, moet je maar een gil geven, dan laat ik de hele boel hier achter me en ga met je mee. :wave:

Laten jullie het mij dan vervolgens weer weten? :D

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dankjewel Beaker!

Ik denk dat de enige manier om de juiste antwoorden/inzichten te krijgen op de dingen waar ik tegenaan loop en waar ik meer van wil weten, is om open en eerlijk over alles te zijn.

 

Die wandeling, dat zal ik onthouden. ;)

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Heel herkenbaar allemaal Bosrand. Ben zelf ook iemand die zich snel ergens aan irriteert en dingen voor zich uit schuift. Dan raak ik achteraf in paniek dat je iets al veel eerder had moeten doen. Met de vaporizer op de bank hangend een filmpje kijken is dat allemaal weer (even) weg.

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Als je wiet wilt roken moet je dat natuurlijk zelf beslissen.

Maar als je je spiritueel wilt ontwikkelen moet je je afvragen of je het de weg is of dat het een vlucht is.

Ik vind het een vlucht, maar je moet je eigen mening daarin vormen en je niet laten beinvloeden voor mij of wie dan ook.

Vertrouw op je eigen intelligentie.

Want feit is dat veruit de meerderheid van de mensen geluk zoekt in alerlei genotsmiddelen en prikkels opzoeken.

 

Geluk word van binnen uit gecreëerd en niet door een situatie.

Het gevoel dat je creëert van je joint kan je ook zelf creëren als je je er maar genoeg in verdiept.

Als je vanuit jezelf intens gelukkig bent, heb je dus absoluut geen wiet nodig, of welk genotsmiddel dan ook.

Raad het zelfs af.

En het is noodzakelijk om je fantastisch te voelen, want alleen dan functioneer je optimaal.

Sadhguru geeft daar een hele interessante visie over.

Wij westerlingen denken het wel allemaal te weten, maar kunnen daar nog een hoop van leren. ;)

 

Het is niet voor niks dat een kind al uit zichzelf gelukkig en enthousiast over het leven is.

Hij heeft zichzelf namelijk nog niet in de knoop gedraaid zoals 99% van de mensen wel wel heeft gedaan.

 

Wil zelf ook sowieso een keer naar Isha foundation in India.

Verdiep je maar is in enlightenment en sadhguru.

Enlightenment is het ultieme.

 

Hier een filmpje over jou specifieke vraag.

 

Edited by GrowingP
  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dankjewel GrowingP!

 

Ik denk inderdaad ook dat het een vlucht is, dat is ook de reden dat ik nu geen wiet meer wil roken.

Enkel heb ik zo nu en dan dagen dat ik overdag wat dingen moet doen en de avond ervoor niet in slaap kan komen, dan wil ik nog wel eens een paar hijsjes van een joint nemen om in slaap te komen.

Enkel val ik dan niet meteen in slaap maar begin ik eerst 2 uren na te denken en soms ook dingen weer uit te zoeken.

Ergens is dat niet verkeerd, het heeft me zelfs zo nu en dan inzichten gegeven waarmee ik verder kon.

Maar aan de andere kant zou ik het meer moeten accepteren dat ik dan niet in slaap kan komen en dan maar gaan slapen wanneer ik wel kan slapen, enkel botst dat soms met dingen die ik dus moet doen.

 

Het echte geluk wordt inderdaad van binnenuit gecreëerd, enkel heb ik dat geluk eigenlijk nooit zo gevoeld op 2 momenten/dagen na de afgelopen 5 jaar, enkel misschien toen ik nog heel klein was, al twijfel ik daar aan of dat onbezorgde kind ooit zich geuit heeft bij mij.

Ergens ben ik volgens mij heel vroeg in een overlevings modus gekomen zeg maar, daardoor dacht ik over alles na, wat mensen er van zouden vinden of konden denken, hoe ik over zou komen enz.

Dat begint er nu langzaamaan wel wat uit te slijten, maar ergens zit er nog iets hardnekkigs in de weg, iets dat mij blokkeert om mezelf te zijn en te voelen of zo iets.

Ik zie enkel nog niet wat dat is of hoe ik dat kan veranderen.

 

Dat is dus juist het probleem, dat westerlingen het DENKEN te weten, we doen te veel met onze gedachten en te weinig met ons gevoel, althans dat is volgens mij het "probleem".

 

 

Dat filmpje geeft inderdaad het antwoord op mijn vraag.

Ik zal me eens wat gaan verdiepen in die dingen die je aanhaalt.

Misschien dat ik daarin de sleutel vind om bij mijn onbezorgde gelukkige ik te geraken.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Bewustzijn vergroten, want nu lijk je inderdaad in je overlevingsmodus (onderbewustzijn) vast te zitten.

Denk er maar is over na als je bewust bent is er geen lijden.

Want niemand creëert bewust lijden.

 

Als je begint met meditatie zal er al een wereld voor je open gaan.

Begin bijv met 5 minuten per dag en werk naar 20 toe.

Er zijn dimensies in het leven die je je nu nog niet kan voorstellen, juist omdat je vanuit een kut gevoel zeg maar alles beredeneert,

Dat zal nooit werken.

 

Komt neer op jezelf programmeren en jij hebt jezelf zo geprogrammeerd dat je je fucked up voelt.

Je moet leren prettige gevoelens voor jezelf te creëren.

 

Sadhguru heeft vele filmpjes en met veel diepgang, deze zijn ook erg interessant.

In het begin zal je het misschien niet begrijpen of zelf ervaren wat er bedoeld word.

Maar wees er wat mee bezig bekijk af en toe zijn filmpjes zodat je die manier van denken leert begrijpen.

is in feite door een andere bril kijken.

 

 

 

Verdiep je ook in devotion

 

Ik weet zeker dat je daar de sleutel in vind, maar je moet er wel even mee bezig zijn om het te begrijpen.

Er zijn gelukkige gevoelens in je waarvan je niet eens wist dat je ze kon creëren. :D

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Er zijn inderdaad veel zwakzwalvers.

 

Daarom is het ook zaak zelf na te denken, alleen van je eigen intelligentie uit te gaan.

Sadhguru wijst er overigens ook op en zoekt geen volgers om van te profiteren.

Je kan doen met zijn visie wat je zelf wilt, het zijn slechts methodes, meer niet.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ik denk dat ik verder ben dan jij vermoed als ik het zo lees.

Ik ben het depressieve voorbij, ik zit nu in een of andere leegte of iets dergelijks.

Ik zie niet goed hoe ik de verandering in mezelf kan maken op dit moment.

Ik zie wel punten waar ik op vast loop, dat geeft mijn lichaam en mijn omgeving wel aan, enkel nu nog de sleutel om tot de volgende level te komen vinden.

 

 

Ziektes en in principe alles wat je mee maakt verteld je iets over jezelf.

Een mens wordt ziek omdat hij of zij een afstand tot zijn of haar ware ik heeft gecreëerd.

Het leven wil je door middel van de ziekte iets vertellen zoals bijvoorbeeld dat je iets moet veranderen in je relatie tot je ware ik en vooral dat je alles wat je overkomt bij jezelf moet zoeken en nooit en te nimmer een ander of iets buiten je de schuld kan geven.

Elke ziekte heeft een reden en is (als het goed is) op te lossen door voornamelijk te kijken naar de psychische achterliggende problematiek.

Misschien dat heel veel mensen daarover zullen vallen en zeggen dat het niet waar is en onmogelijk dat ieder mens kan genezen en van zijn of haar problemen af kan komen, maar ik weet dat het mogelijk is.

Ik heb gezien dat mensen die van bijvoorbeeld kanker genezen zijn, dat ze heel anders in het leven zijn komen te staan, dat ze veel opener zijn geworden en dichter bij hun ware ik zijn komen te staan.

De mensen die ik heb zien sterven aan kanker maakten niet zo'n verandering mee, die bleven "zichzelf" zoals ze altijd waren en bleven leven op een grote afstand tot hun ware ik.

En zo is het met alle lichamelijke en psychologische ziektes, alles is er op gericht om je bij je ware zelf te laten komen, niet om je af te straffen.

Doe je niks met wat het leven je verteld, dan zal het leven iets anders op je pad gooien, in de hoop dat je daar wel van wilt leren.

 

 

Ik weet dat er gelukkige gevoelens in mezelf zijn, ik heb het de afgelopen 5 jaar op 2 dagen mee gemaakt, toen voelde ik me echt fantastisch, dat gaf me toen ook weer kracht om weer verder te gaan om dat gevoel voor altijd in mijn leven te verkrijgen.

Maar tot op de dag van vandaag heb ik nog niet gevonden wat me werkelijk het inzicht of de oplossing gaf.

Ik zal nog het een en ander gaan kijken van hem, misschien dat daar toch de sleutel of een puzzelstukje in zit.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Is niet dat ik je als depressief iemand zie, is dat daar imo goed uitgelegd word dat de juiste condities voor gezondheid stellen de oplossing is.

Zie aan je post dat je ook behoorlijk ontwikkeld bent al en kan me er ook volledig in vinden.

 

De sleutel tot succes is bewust worden.

Iets in jou creëert dat wat je nu ervaart, en als je je daarvan bewust bent wat dat is kan je er wat aan veranderen met diverse methodes.

 

Maar jij komt er wel ;)

Hou ons op de hoogte, want is altijd mooi om te zien hoe iemand het leven dieper ervaart.

Edited by GrowingP
  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

In het kader van "beter goed gejat, dan slecht bedacht", hierbij een citaat van Jan van Rossum...

 

We hebben ogen gekregen om de wereld te zien,

we hebben de wereld gekregen om onszelf te zien

 

Dit is min of meer de inleidende tekst van een boeiend betoog van hierboven genoemde auteur/filosoof/docent (tevens "volgeling" van Hans Laurentius)

 

Volgens mij is het beslist de moeite waard zijn visie c.q. benadering in casu eens te lezen:

http://www.janvanrossum.nl/?page_id=17

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Update vanaf hier.

De laatste tijd sta ik stil heb ik het idee, ik kom niet vooruit, enkel ga ik misschien op sommige punten achteruit.

Ik heb een nieuwe coach gevonden, enkel heb ik het gevoel dat ik daar niet heel veel verder mee zal komen.

Die ziet wel veel dingen en die kan me goed spiegelen, dat is wel weer een voordeel, maar verder is er nog niet echt iets waarvan ik zeg, ja daar kan ik wat mee.

 

De laatste maanden gaat het steeds van goed naar slecht, niet zo slecht als het eerder ooit ging, maar nog wel veel te slecht.

Al is het de laatste week wel slechter weer.

 

 

Iets in mij verrekt het om een joint op te steken en dan weer "vrolijk" verder te leven.

Elke dag denk ik, nu ben ik er klaar mee en steek zo die joint wel op, maar dan heb ik weer even een paar uurtjes geslapen en dan valt het wel weer wat mee.

Ik ben ergens bang dat die joint er juist voor zorgt dat ik in het cirkeltje blijf van goed naar minder goed.

Nu ik al een paar weken geen joint gerookt heb, komt de dip enkel wat harder/dieper, tenminste ik denk dat het daar door komt, misschien komt het ook wel door iets anders, enkel weet ik dan niet wat.

 

Elke keer als ik weer in een dip kwam, dan stak ik een joint op, dan kwam er vaak veel verdriet uit en dan ging het wel weer.

Ergens blijft dat verdriet blijkbaar ergens ondergedoken zitten tot dat ik een joint op steek.

 

 

Ik leef gewoon eigenlijk nog steeds niet, ik ben nog steeds aan het overleven.

Mijn gedachten zijn vaak te overheersend, ik krijg ze niet stil, het lukt me niet om naar mijn hart te luisteren en vanuit mijn hart te leven.

De laatste week is dat enkel erger geworden.

Van vroeger uit zit dat er al in, vanaf kleuter denk ik, dat ik om van alles moet denken voor anderen.

Vooral het punt dat ik, of mijn dieren, niet teveel lawaai mogen maken, is hardnekkig.

Ik ben gewoon ergens bang om te leven, bang om echt aanwezig te zijn in het leven.

 

De laatste dagen ga ik dus als ik het niet meer trek overdag op bed liggen en dan slaap ik ook vrijwel meteen.

Ook val ik 's avonds nog steeds makkelijk in slaap, ik slaap gewoon weer bijna 3/4 van de dag.

Ik zal het wel nodig hebben, ik weet het niet.

 

 

Ik zie niet waar ik mijn patroon moet/kan doorbreken, en ergens wil mijn hoofd dat niet doorbreken, enkel mijn hart wil dat.

En aangezien mijn hoofd overheerst, kom ik dus geen stap verder.

Naja, tot zover weer even een update vanaf hier.

Tips adviezen of wat dan ook, alles is welkom, zeker ook met betrekking tot het wel/niet blowen.

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

heb het ook vaak laatste tijd dat ik in een dip zit

soms wil ik ook niet uit me bed komen omdat ik dan nergens zin in heb

 

wat betreft blowen ben ik er ook nog niet uit, vaak stop ik ook een paar weken

meestal rook ik alleen maar hasj

 

wat bij mij helpt is proberen gezond te eten en sporten bv banen zwemmen of een flink stuk fietsen

en over dingen praten helpt ook :)

 

edit: ik vind het stoer dat je er zo open over praat

Edited by miami
  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dankjewel Miami!

Ik moet er wel zo open over zijn, anders geraak ik niet verder en mogelijk dat er mensen me tips kunnen geven of een stukje van zichzelf vertellen waar ik dan weer wat aan kan hebben.

Ik ben zoekende naar een sleutel/puzzelstukje om verder te geraken.

 

Het lukt me de laatste maanden ook niet echt om gezond te eten en actief te zijn.

Enkele dagen heb ik gehad dat ik zin had om vanalles te doen.

Vooral het eten is een probleem, de laatste dagen eet ik ook steeds minder en lust ik ook steeds minder.

Wat dat betreft zou een joint wel weer een uitkomst zijn, dat geeft me vaak wel weer meer zin in eten, enkel moet het eten dan wel in huis zijn, dat is ook nog een beetje problematisch de laatste tijd, gewoon geen zin om eten te halen en als ik het dan ga halen weet ik niet wat ik mee moet nemen, simpelweg omdat ik nergens echt zin in heb.

 

Ik heb wel een tijdje elke dag een stuk gejogd, maar dat bracht me ook niet echt verder, dus maar weer mee gestopt.

Dat deed ik ook niet echt voor mezelf, maar meer omdat iemand tegen me zei dat het goed voor me zou zijn.

Naja, daar zal het probleem deels ook wel gelegen hebben, dat ik het niet echt voor mezelf deed.

 

De laatste tijd heb ik niet meer zo'n probleem met het uit bed komen, als ik geslapen heb dan voel ik me daarna wel weer wat beter en heb wel weer de moed om op te staan, dat is wel anders geweest, dan bleef ik het liefst de hele dag liggen.

 

Er over praten helpt inderdaad vaak wel, enkel is het wel handig om de juiste mensen dan voor je te hebben, die een beetje op dezelfde lijn zitten en niet allemaal van die dingen voor je gaan bedenken waar ik geen zak aan heb. Het is natuurlijk goed bedoeld, maar dat helpt me niet verder.

Vrienden van me kon ik vaak goed mee praten, maar die zijn de laatste tijd ook wat terug gevallen in hun ontwikkeling lijkt het, daardoor liggen we niet echt meer op dezelfde lijn en heb ik niet veel meer aan gesprekken met ze.

Ze zijn meer aan de materialistische kant gaan hangen zeg maar.

Maar uiteindelijk zal dat ook wel weer bij draaien, waarschijnlijk als ik mezelf weer in de vooruit krijg, de mensen om me heen zijn en blijven een spiegel van mij zelf.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Klote dat je zo aan het worstelen bent met jezelf (ik ken dat :( ).

...

Ziektes en in principe alles wat je mee maakt verteld je iets over jezelf.

Een mens wordt ziek omdat hij of zij een afstand tot zijn of haar ware ik heeft gecreëerd.

Het leven wil je door middel van de ziekte iets vertellen zoals bijvoorbeeld dat je iets moet veranderen in je relatie tot je ware ik en vooral dat je alles wat je overkomt bij jezelf moet zoeken en nooit en te nimmer een ander of iets buiten je de schuld kan geven.

Elke ziekte heeft een reden en is (als het goed is) op te lossen door voornamelijk te kijken naar de psychische achterliggende problematiek.

...

Ik snap wat je hier bedoelt, maar niet al je problemen worden door ziektes veroorzaakt.

Er zijn ook genoeg aandoeningen/afwijkingen (sorry dat ik het zo kort door de bocht noem en hoop dat ik niemand hiermee kwets), waar mensen zelf niet eens van op de hoogte zijn dat ze er aan lijden, maar toch voor veel problemen kunnen zorgen.

Veel vaker kan het woordje "acceptatie" het sleutelwoord zijn voor bepaalde problemen.

Om een heel lang verhaal kort te maken; toen ik (pas op mijn 37e!) de diagnose PDD-NOS en ADD kreeg, ben ik mijn problemen opeens vanuit een heel ander standpunt gaan zien. Dit gaat niet van het 1 op andere moment en ik zit zelf nog maar in het begin van dat proces.

Ik probeer de dingen te accepteren zoals ze zijn en probeer er het beste van te maken.

Toen ik in therapie was, moest ik ook stoppen met blowen. Ik heb dit toen ook wel een paar weken volgehouden, maar na een poosje voelde ik me steeds naarder door alle prikkels die op me afkomen (al was ik me toen nog niet bewust waar ik zo naar van werd).

Ik heb de psychiater toen proberen uit te leggen wat ik voelde en toen begon ze te greinzen en zei: "tja, welkom in de echte wereld".

Alsof ik uit mijn cannabistrip aan het ontwaken was! Dat mens begreep mij dus absoluut niet en ik stond op dat moment op ontploffen.

Maarja, dat speelt zich op dat moment alleen van binnen bij mij af en dat had zij dus niet eens in de gaten.

Ik heb zeker baat bij het blowen, want het dempt de prikkels en het houdt mijn ADD een beetje in bedwang. :smoke

Ik maak er ook absoluut geen geheim van dat ik blow. Iedereen mag het weten en ik ben niemand verantwoording verschuldigd.

 

Heb je dit topic al eens doorgelezen?

...

Ik leef gewoon eigenlijk nog steeds niet, ik ben nog steeds aan het overleven.

Mijn gedachten zijn vaak te overheersend, ik krijg ze niet stil, het lukt me niet om naar mijn hart te luisteren en vanuit mijn hart te leven.

De laatste week is dat enkel erger geworden.

Van vroeger uit zit dat er al in, vanaf kleuter denk ik, dat ik om van alles moet denken voor anderen.

Vooral het punt dat ik, of mijn dieren, niet teveel lawaai mogen maken, is hardnekkig.

Ik ben gewoon ergens bang om te leven, bang om echt aanwezig te zijn in het leven.

...

Ik loop ook altijd op mijn tenen door het huis en heb de radio op fluisterstand (hard genoeg, want ben toch altijd alleen).

Voor de rest herken ik veel in je verhaal en zelf kan ik ook nog niet beslissen welke zin ik op wil schrijven. <_<

B5cJenkCUAAQdY0.jpg

Voor wat betreft wel of niet blowen; dat kan alleen jij zelf beslissen, maar je leeft maar 1 keer, je voelt je al kut en hebt eigenlijk ontzettend trek in een joint. Waarom jezelf zo kwellen om er geen 1 te draaien?

 

Love life! (huh, zei ik dat? :huh: )

 

Ik draai me er wel 1 in ieder geval. ;)

 

Groeten Beaker :spliff:

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

dat met eten heb ik ook wel een beetje, ontbijten doe ik nooit, heb ik nooit gedaan ook

in de morgen krijg ik ook niks door me strot, behalve een beetje vla

meestal kom ik ook pas rond 11 of 12 uur uit bed dus me ontbijt is voor een ander lunch

 

een goeie film of serie helpt bij mij ook me gedachtes te verzetten

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

De joint weegt m.i. nog steeds te zwaar in al je overwegingen...

..nog steeds teveel een (verboden) doel, ipv. middel...

 

Van dwangmatig vermijden wordt je blijkbaar vooralsnog ook niet gelukkig; wellicht kan het op de één of andere manier toch het leed enigszins verzachten, danwel andere "onderwater-processen" koest houden...

 

ik zeg maar wat hoor...

 

Je kunt jezelf ook niet beperken tot bijv. 1 jointje per dag, op z'n vroegst om 23u (oid)...?

 

Was bij mij iig DE oplossing! Voor mij is het nu weer een lekker middel iig...

 

Juist in die zg. "mindere" periodes blow ik niet of nauwlijks, omdat ik weet dat ik daar juist op den duur niet vrolijker van wordt..

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ziektes zijn het in hokjes stoppen van je problemen.

Ik zou ook diverse "stoornissen" kunnen hebben, maar achter die zogenaamde stoornissen zit een oorzaak.

Ik ben zelf niet meer zo van mezelf in hokjes stoppen, al doe ik dat onbewust soms nog wel eens.

Ik heb begin heb ik er wel veel aan gehad aan herkenning van bepaalde stoornissen en dergelijke.

Dat bracht me ergens wel op een goede weg, maar uiteindelijk ben ik daar weer van af geweken en ben ik dus verder gaan kijken.

 

Dat wat je verteld over wat die psych over je blowen zei is ook heel herkenbaar, ze begrijpen je dan inderdaad niet.

Ik hoef me ook niet te verantwoorden tegenover iemand, enkel heb ik de angst dat het blowen toch ergens wel mij in een bepaalde greep/richting houd waardoor het cirkeltje van goed naar slecht steeds in stand blijft.

Als ik dan nu beslis, ik voel me bagger, ik steek een joint op en dan voel ik me beter, dan zou dat in principe wel een goede beslissing kunnen zijn om mezelf niet nog langer te kwellen, maar wat nu als ik me juist daardoor eigenlijk langer blijf kwellen? En dat ik me dus enkel op dat moment erbij geholpen voel en het later daardoor slechter blijft gaan.

 

 

Het ontbijten gaat wel beter Miami, maar enkel smaakt eten me op sommige dagen gewoon niet.

Ik ontwaak vaak ook pas ergens rond de middag, maar dat wisselt ook wel veel.

 

 

Klopt Harry, die weegt ook te zwaar, maar wat als ik juist daardoor langer in mijn cirkel van goed naar slecht blijf hangen en dat het enkel tijdelijk helpt?

Ik kom er maar niet achter of het nu wel of geen lange termijn uitwerking heeft die negatief kan zijn.

 

Ik hoef niet elke dag een jointje, ik hoef enkel op de dagen dat het zo bagger gaat een paar hijsjes van een pure joint te roken en dan gaat het normaliter wel weer de goede kant op.

Als het redelijk of goed gaat met me, dan heb ik totaal geen behoefte aan die joint.

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Wat er dus steeds gebeurd is dat ik veel te veel in mijn hoofd/gedachten ga zitten.

Ik leef totaal niet in het nu.

Dat kan komen vanuit vroeger, omdat het er nu eenmaal in zit en dat het daarom terug komt steeds, omdat ik dat nog niet overwonnen heb of iets dergelijks.

Of dat kan komen (deels) door dat ik elke keer die joint op steek als het minder gaat en ik juist mede daardoor weer meer in mijn hoofd ga zitten.

Enkel is het ergens wel wat tegenstrijdig, het verdriet wat in mij zit, komt meestal wel op die momenten dat ik geblowd heb naar buiten.

Wat dat betreft zou je zeggen dat het me ergens wel dichter bij mijn hart brengt.

 

Als ik dit zou bekijken vanuit het nu, dan zou een joint op steken nooit verkeerd kunnen zijn.

Enkel twijfel ik er dus aan of het wel zo simpel werkt.

Wat ook ergens zo is, alles is zo als het moet zijn, als ik er voor kies die joint op te steken, dan heeft dat zo moeten zijn.

Ik vind die "gedachtegangen" eigenlijk een beetje kortzichtig.

Hmm.

 

Dat waren nog even wat gedachten die ronddwaalden.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...