Jump to content

Jelmer

Members
  • Content Count

    2
  • Joined

  • Last visited

Community Reputation

0 Neutraal

About Jelmer

  • Rank
    zomaar een lid
  1. Jelmer

    Stoppen Met Blowen

    Bedankt voor de positieve reacties. Eerlijk gezegd had ik een beetje gevreesd dat mensen dit niet positief op zouden vatten. Jij dus ook bedankt Inderdaad, en het is voor de één natuurlijk een stuk moeilijker dan de ander. Ik heb nu voor mezelf erkend dat ik op dit gebeid erg zwak in mijn schoenen sta. Ik ben meerdere keren gestopt met blowen. Dan stopte ik als ik op vakantie ging. Maar als ik dan weer thuis was en in mn normale leventje terrecht kwam, was ik zo weer aan het blowen. Ik dacht dan dat ik er nu wel controle over zou hebben. Binnen een week zat ik dan weer in mn oude ritme. Ik heb nu voor mezelf erkend dat ik er simpelweg niet mee om kan gaan en gewoon nooit meer moet blowen. Wat ik bij mij ook heel duidelijk vind is dat het een gewoonte was om op bepaalde momenten te blowen. Sowieso was het al het eerste wat ik deed nadat ik wakker werd. Eerst een jointje, dan een douche en wie weet daarna nog ontbijten, gevolgd dor een joint, want na eten was een joint een must. Vervolgens nog een jointje draaien voor onderweg, naar waar dan ook ik naartoe moest. Op school of op het werk kon ik dan enkele uren niet blowen, waardoor ik een aanval kreeg. Uiteraard waren mijn bazen en leraren op de hoogte van mijn ziekte en mocht ik dan naar buiten om een frisse neus te halen. Een goede manier was dat om weer een jointje te kunnen roken. Soms rookte ik op deze manier 5 gram per dag. Zoals ik eerder aangaf wil ik nooit meer blowen. Ik weet van mezelf dat ik daar nooit meer controle over zal kunnen krijgen. Ik sta er zelf nog altijd verbaasd van hoe verslavend het kan zijn, en het voor veel mensen is. De meeste mensen zijn hier niet van bewust. Als je informatie leest over Wiet (wie herrinert zich niet nog de campagne "hasj en wiet, wat weet je wel en wat weet je niet?" word er verteld dat het alleen geestelijk verslavend werkt, en dat zelfs dát wel meevalt. Ik heb meerdere spreekbeurten gehouden op school over drugs, softdrugs etc. en weet nog dondersgoed hoe ik altijd een scheiding maakte tussen harddrugs waar je ontwenningsverschijnselen van krijgt en softdrugs die alleen geestelijk verslavend zijn. Na nachten zonder slaap, dagen lang zweten in de kou, trillende handjes, nachtmerries en een diep onrustig gevoel in mn lichaam weet ik wel beter. Mn lichaam heeft er minsten een week lang om geschreeuwd, en dat was niet de eerste keer. wat jij zegt over dat mijn ervaring een wijze les kan zijn voor anderen is uiteraard precies mijn reden waarom ik deze topic geopend heb. Uiteraard ook jij bedankt voor de reactie! Ik herken veel in wat jij zegt. Niet alleen was wiet voor mij een medicijn tegen een ziekte die ook door wiet veroorzaakt was, het was ook een middel om rust in mijn hoofd te krijgen, goed te slapen etc. Voor mij was het ook een antidepressiva. Het probleem is echter dat je de hele dag stoned moet zijn wil het je de hele dag vrolijk houden en rust geven. En dit was bij mij, naast boven genoemde klachten juist de oorzaak van een nog zwaardere klachten van depressie. Ik kwam in een cirkel terrecht. Ik blowde veel, voelde me daarom suf en sip als ik wakker werd en rookte daarom direct een joint etc. etc. Ik verlang nog altijd naar die rust en dat zal ook wel zo blijven denk ik, maar het is gewoon geen optie meer. Ik ben er helemaal zat van. Ik ben ook zeker niet antiweed geworden (zoals jij dat noemt). Ik heb een verzameling waterpijpen gehad van hier tot Tokyo en ben 6 jaar bezig geweest met het elk jaar weer doorkruisen van mn van dat jaar beste planten, met als resultaat een buitenwiet waar ik trots op mocht zijn. Echter, hier ben ik ook mee gestopt, als ik een plant oogst, wil ik ook testen of ie wéér beter is als vorig jaar, ik ken mezelf immers langer dan vandaag. Geen planten meer dus en alleen mn Arabische waterpijpen,die ik altijd voor de sier heb gehad (ze roken immers toch voor geen meter) heb ik nog, de rest heb ik weggegeven. Het zijn echter wel aspecten omtrent het blowen die ik nog steeds hardstikke leuk vind. Ik heb ook niks tegen blowen. Ik ken zat mensen die er wél controle over hebben en bijvoorbeeld 1 of 2 jointjes roken in het weekend. Voor mij is het echter niet weggelegd. Ik ben wel heel anders aan gaan kijken tegen de wetgeving in Nederland. Ik heb namelijk veel minder de neiging om deze te verdedigen. Ik kon een tijdje terug minister Donner bij wijze van spreken wel schieten toen hij de hedendaagse softdrugs met harddrugs vergeleek, maar kijk daar nu heel anders tegen aan. Het was voor mij eigenlijk een manier om mijn verslaving te beschermen, iets wat ik nu pas inzie. Als ik op dit forum lees over akties voor het legaliseren van wiet, dan verklaar ik die mensen finaal voor gek, terwijl ik daar vroeger wel anders over dacht. Dit neemt niet weg dat ik nog altijd positief sta tegenover het gedoogbeleid. Ik vin namelijk wel dat iedereen voor zichzelf de keuze moet kunnen maken of hij/zij het wil Nogmaals bedankt voor de goede reacties. Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet alleen sta. Ik heb namelijk nooit openlijk met anderen mensen hier over gepraat (nog steeds niet). Dat is op een forum met vreemde mensen toch een stuk gemakkelijker. Dit is echt een heerlijke opluchting voor mij Groeten, Jelmer
  2. Hoi Mensen, Ik heb me hier maar eens aangemeld, vanwege het feit dat ik na een verslaving van 8 jaar gestopt ben met blowen. Vanaf 12 jaar oud heb ik geblowd en vanaf mn 14e rookte ik eigenlijk praktisch elke dag. Tot een dikke maand terug rookte ik minstens 2 gram per dag. Vanaf het moment dat mn softdrugsgebruik te veel werd heb ik vaak last gehad van clusterhoofdpijn-aanvallen. Clusterhoofdpijn is de minst voorkomende vorm van hoofdpijn die er is en ook gelijk de pijnlijkste. Tijdens aanvallen ben ik wel eens flauwgevallen van de pijn. Ook ging het vaak gepaard met overgeven. In het begin kwamen de aanvallen in periodes (clusters) maar later is het chronisch geworden, waardoor ik dagelijks aanvallen had. Hierdoor heb ik mijn opleding niet gehaald, en later ook meerdere banen kwijt geraakt. Bij het CWI hoef je niet aan te komen over clusterhoofdpijn, want de keuringsarts kent het niet: gevolg--> financiële problemen. Kort samengevat kan ik wel stellen dat deze ziekte je leven simpelweg kapot maakt en ervoor zorgt dat je in een sociaal isolement terrecht komt. Ik ging niet meer op vakantie, was vaak nog geen 5 minuten op bezoek en kon weer naar huis omdat ik teveel pijn had, bezoek de deur uitzetten etc. Ook sliep ik weinig vanwege aanvallen die snachts plaats vonden waardoor ik belangrijke tentamens en solicitatiegesprekken miste. Het enige wat hielp tegen de pijn was een jointje, terwijl ik dondersgoed wist dat dit jointje tegelijkertijd ook de oorzaak was van mn aanvallen, en het feit dat het chronisch was geworden. Ik ken nog 2 personen die clusterhoofdpijn hebben opgelopen door het overmatige softdrugs gebruik. Sinds een maand of 2 heb ik medicijnen via een neuroloog van het pijnbestrijdingscentrum in Dokkum. De reden waarom ik nu pas medicijnen heb, na 8 jaar in Pijn geleefd te hebben is dat de ziekte dusdanig zeldzaam is dat mn huisart het niet kende en maar weinig raad wist met de symptomen die ik noemde. Rust was het dan de tip die ik kreeg, wat resulteerde in verveling----> Joinje roken. Mn medicijnen bestaan uit injecties Immigram, en pure zuurstof, wat ik moet inhaleren vanuit een cilinder. Pas nu ik medicijnen heb besef ik hoe ik al die jaren als een zwak verslaafd persoon geleefd heb. Ik heb letterlijk geen goed woord meer voor mezelf over en krijg daar binnenkort psygische hulp voor. Het is namelijk wel erg confronterend als je in de spiegel kijkt en een persoon ziet met een zuurstofkapje op zn hoofd, de tranen in zn ogen en een gezicht, wit en bezweet van de pijn. Verder is het ook erg confronterend dat als je jointje is uitgewerkt je gelijk naar de wc kan gaan om je broek naar beneden te trekken en een spuit in je been te duwen die bijna een centimeter naar binnen gaat, waardoor je er gewoon blauwe plekken aan over houd. Sindsdien was ik het spuugzat en heb ik de knoop door gehakt; Mn wietdoos met inhoud ritueel verbrand, alles asbakken de deur uit (vanwege het vele zuurstof dat ik in huis heb mag er eigenlijk toch niet gerookt worden, maarja als je verslaafd bent neem je dat gevaar voor lief) en 12 gram goede K2 door de wc gespoeld (sorry jongens). Enkele dagen later ben ik op vakantie gegaan naar Noorwegen. Hier ben ik goed tot mezelf gekomen ondanks dat het aantal aanvallen per dag verdubbelde wegens afkickverschijnselen. Ik heb 2 nachten niet geslapen, en de nachten erop dat ik wel geslapen heb heel veel gezweet, onrustig geslapen en nachtmerries gehad. Zoals ik al zei ben ik nu al een dikke maand clean en heb ik me in jaren niet zo goed gevoeld. Het aantal aanvallen loopt al sterk terug. Of ik er helemaal vanaf kom kan ik nog niet zeggen. Het zou best kunnen dat ik door het blowen, de rest van mn leven met een ziekte zal rond lopen, maar als ik geluk heb zal ik uiteindelijk helemaal pijnvrij zijn. Ik ben benieuwd of mensen hier de symptomen van clusterhofdpijn herkennen. Voor een goede beschrijving van de symptomen verwijs ik jullie naar: http://www.kopzorgen.nl/cluster.html Ik adviseer iedereen die deze klachten herkend, ookal is het in lichte, beginnende vorm, om DIRECT te stoppen met blowen. Je zult er geen spijt van krijgen. Groeten, Jelmer
×
×
  • Create New...