Cannasol

Jeetje, dat lijk me ook niet gemakkelijk wat jij hebt meegemaakt in je jeugd. Ik bewonder dat je ondanks dat je ook niet wilde stoppen toch ermee bent doorgegaan omwille van therapie en jezelf. Ik waardeer het ook erg dat je mij de ogen wat wilt openen en heus, ik neem het op. Ik realiseer me dat ik de neiging heb mijn dingen te bagatelliseren, de komiek uit te hangen en een masker op te zetten. Struisvogeleffect. Ook heb ik zitten denken om dan voor die periode te stoppen en dat ik altijd weer kan beginnen als ik klaar ben met therapie. Maar ik ben ook bang dat het me zoveel stress oplevert en die onvoorspelbare klote ziekte weer opspeelt. Is is echt letterlijk en figuurlijk een hinderlijke schijtziekte, wat ook het socializen voor mij wat moeilijk maakt omdat ik me ook geneer ervoor. In omgang met mensen zowel in verleden als heden, alleen laatste jaren minder, ben ik iemand die over mijn grenzen laat gaan. Ik heb behoorlijk wat vrienden kwijt geraakt omdat ze naar mijn gevoel aan me hingen, teveel claimden, te hoge verwachtingen hadden en dan barstte bij mij ineens een bom en wil ik met rust gelaten worden. Ik realiseer me heel goed dat het aan mij ligt en ik niet duidelijk ben. Ik ben iemand die graag mensen helpt, klaar voor ze wil staan, een schouder bied. Maar ik kom sterker over dan ik in werkelijk ben, ik kom ook gezelliger over dan ik in werkelijkheid ben. Dat is ook verwarrend voor een ander... Bij het Jellinek in detox vond ik me een beetje in de steek gelaten door de behandelaars, want ik was al gauw de leuke gezellige steun en luisterend oor in het groepje en twee van de medepatiënten gingen me al gauw adoreren. Iets waar ik moeite mee heb en juist daarvoor in therapie kwam. Maar in die week detox was er geen psycholoog. Gevolg...een medepatiënten die me na die week ging stalken met smsjes. Dat is ook alweer tien jaar geleden en zal er vast wel wat veranderd zijn. Ik ben inmiddels wel wat mondiger geworden. Ik had er ook aan zitten denken om te zeggen dat ik gestopt ben, maar ben zo slecht in liegen. Het staat nu eenmaal in mijn medische dossier. Ook bij de MDL artsen omdat ik ook voor de darmziekte een tijd cbd olie heb geprobeerd. Een andere individuele therapeut heb ik ook aan zitten denken. Die had ik een in het ziekenhuis waar ik ook voor mijn darmziekte loop. Die man was geweldig, had het nooit over cannabis, wel over mijn problemen waar ik tegenaan liep en heb erg veel van hem opgestoken. Hij werd helaas ziek waardoor hij zijn beroep niet meer kon doorzetten en ben toen doorverwezen naar een andere psychologe op die afdeling. Zij heeft mij na een aantal sessies doorverwezen naar die instelling waar je groeps therapie heb en die begonnen over mijn cannabis gebruik. Ik begrijp ergens wel, dat ze willen dat je stopt. De manier waarop heb ik moeite mee. Het helemaal in een keer moeten stoppen lijkt mij zwaar. Ondertussen heb ik ook nog een moeder die aan me hangt en nu hulpbehoevend is, ze woont ook nog eens niet dichtbij. Mijn vader leeft niet meer. Mijn dilemma is of ik dit wel allemaal aankan met het helemaal in een keer moeten stoppen als ik zelf daar niet eens volkomen achtersta. Liever had ik gezien dat ik gewoon kon meedoen met een groeptherapie en een kans kreeg te laten zien dat ik actief meedoe en het blowen vanzelf minder word of afbouwen een optie of zoiets is. Dankjewel in ieder geval voor het reageren en je openhartigheid. Ik denk er zeker over na. Ik ben wel akkoord gegaan met een adviesgesprek met het jellinek en ga er nog eens heel diep over nadenken.

Sorry..dat was niet de bedoeling om het uit te brullen of om het belachelijk te maken. Je hebt helemaal gelijk en vind het goed dat je me terugfluit. Ik vond poepbank komisch klinken en heb een neiging om grapjes te maken terwijl ik het in mijn koppie wel serieus neem. Ik kan me voorstellen dat het voor andere anders overkomt. Ik heb het ook gegoogled en gehoord over poeptransplantaties. Ook met artsen over daarover gehad, maar die behandeling is helaas in nederland nog in proef en doen ze dat dan vooral met jongere patienten.

Hahaha nieuwe poepbank in Leiden? Nee die kende ik nog niet, wat is dat? Beleggen ze daar in diarree en drollen ? ff gegoogled, maar ik woon niet in de buurt van leiden. Gaat ook nog allemaal via een neussonde

Hahaha nieuwe poepbank in Leiden? Nee die kende ik nog niet, wat is dat? Beleggen ze daar in diarree en drollen ?

Sry dat ik je zo bruut quote maar deze dingen vielen me vooral op. Jammer dat je het ziet als oordelen, het is meer dat een ervaren persoon tegen je zegt: die is maf, ga je nu echt dat allemaal jezelf ontzeggen voor dat jointje s'avonds wat je ???? brengt waar de wereld aan je voeten ligt als je het laten kunt? Heftige sessies psychotherapie met de groep, jij beetje vreemd naar huis en dan alleen een jointje roken... Diep van binnen weet je dat je op een T- kruizing staat en wat moet; maar welke kant ga je op? Het 'oude vertrouwde' wat je gebracht heeft waar je nu bent, of het nieuwe grote onbekende, op 2 benen hinken gaat helaas niet. Misschien wordt je wel heel erg normaal en burgerlijk ipv de onbegrepene die je je nu vaak voelt? Eindelijk van een boel shite (1vd redenen waarom je dagelijks blowt) af wat je al jaren beperkt in doen en laten.. T'is niet veel gevraagd. Oor- of veroordelen doe ik niet, het jargon is me alleen heel erg bekend Je bent wel stellig, maar ik mag je directheid. Alleen volgens mij ken ik mezelf nog wel steeds het beste. De reden dat ik blow is niet vanwege de shit of is de shit niet gekomen door het blowen. Zo voel ik het althans niet. Ik ben inmiddels ook al twintigtal van jaren door therapie, psychologen, zelfontplooiing,gesprekken met vrienden, boeken lezen over psychologische onderwerpen. Ik ben opgegroeid met een moeder met chloorlucht en irreële angsten. Als jongste kind hoorde ik thuis vaak de "psychologische" gesprekken aan van de rest van de familie om mijn moeder van haar dwangneurose af te helpen. Ik ben niet ervaren maar zeker ook geen leek! Burgerlijk ga ik toch nooit worden al zie ik er voor de buitenwereld er misschien toch zo uit. Maar ik heb ook een chronische ziekte die je van de buitenkant niet ziet waar ik wel last van heb. Ik denk dan eerder juist dat die joint me wat rustiger maakt en juist het stoppen mijn ziekte verergerd. Stress is niet goed. Ik heb een chronische darmaandoening. Het gaat mij erom dat ik eigenlijk niet helemaal wil stoppen en niet daarvoor bij die instelling kwam. Ik snap heus wel dat ik dan moet minderen, maar eigenlijk gaat het ze toch niks aan wat ik in mijn vrije tijd doe? Dan komen ze, net als mijn moeder in haar dwang deed met manipuleren? De therapieen die ik heb gevolgd en waaraan ik mocht meedoen heb ik wel degelijk wat aan gehad. Bij de jellinek deed ik mee, als enige!!, met een motorische training en die therapeut zei tegen zelfs met een vraagteken wat ik bij het jellinek deed. Als ik dus op mijn 20ste na een verschrikkelijke misbruik waarvoor ik bij het Riagg toen kwam had gelogen over het gebruiken van cannabis had er dan geen haan gekraaid ernaar? Had ik dan wel therapie kunnen krijgen ipv eerst naar het jellinek gaan en dan daarna praten we over je vreemde moeder, opvoeding en je misbruik.....of had therapie dan niet geholpen omdat ik ´s avonds 0.7 gram verdeeld over 3 joints rook?

Inderdaad heel wat zooi moeten slikken voor mijn chronische ziekte. Prednison, corticosteroïden en steeds weer wat nieuws. Sinds ik dat slik heb ik ook allerlei bijwerken.

ja en wat als die ene in nachtdienst werkt beide hebben probleem haha ja, niet aan gedacht nachtdiensten Dat ga ik zeker opzoeken of die hier in mijn regio zit

Dankje voor jullie reacties. Ja ze weigeren ergens omdat ze dan niet weten of ik in de groep pas HUFFnPUFF. Bosrand, ik denk dat jij mij begrijpt. Dank je voor je advies. Ik denk dat dat ook een betere oplossing is die bij me past. Mijn ervaring met individuele psychologen zijn beter en heb ik zeker ondanks het blowen wat aan gehad. Ik had een psycholoog in een ziekenhuis die nooit over mijn cannabisgebruik had en fijne ervaring met die man. Helaas werd hij ziek en moest hij zijn werk stoppen. Toen werd het een andere psychologe die me die instelling voorstelde. Graag pm ik je een keer van de week hierover. Don Roberto, thanks voor het delen van jouw ervaring. Helaas is zo´n psycholoog inderdaad duur. Lostchild, sorry dat ik je de indruk geef dat ik andere "probleem"gebruikers erger zou vinden. Dat vind ik namelijk niet en begrijp niet goed waaruit je dat concludeert. Ik vond het komisch, daarop doelde ik de Jellinek, niet de andere cliënten. Ik kijk naar de mens, niet als in hokjes en heb ik zeker geen vooroordelen over andere drugsgebruikers. Ik begrijp zelfs heroïnegebruikers en dat verslaving iets is wat je overkomt en waar je niet bewust aan begint. Ik waardeer dat je eerlijk jouw mening geeft Lostchild maar je zou ook eerst eens verder kijken voordat je oordeelt dat ik me meer zou voelen dan een alcoholverslaafde. Ik ben inderdaad ook een verslaafde, daar heb jij gelijk in, ik rook dagelijks jointjes dus ben ik een cannabisverslaafde. Maar de ene cannabisverslaafde is ook weer anders als de andere. Iemand die elke avond drie wijn drinkt is ook weer anders als iemand die ´s morgens 4 flessen wijn leegdrinkt. Verder ben ik het niet van mening dat maar kwart van de therapieën zou zijn blijven hangen. Aan de therapieën die ik wel heb meegedaan heb ik wel wat aan gehad. Misschien heb je wel gelijk dat ik een tijdje zonder kan, alleen is dat met hele grote tegenzin omdat ik gewoon graag een jointje rook.

Hoi wietforumlezers, Graag zou ik jullie mening of advies willen over het volgende. Ik weet niet goed hoe te beginnen,dus val maar gelijk met de deur binnen. In het kortst gezegd; ik lijd af en toe aan depressies en onzekerheid wat me belemmerd. Waarschijnlijk is dat o.a. omdat ik wat abnormalere opvoeding heb gehad met een moeder met een obsesieve dwangmatische persoonlijkheidsstoornis. Daarvoor probeer ik vanaf mijn 20ste ongeveer om in therapie te gaan. Ik ben o.a. bij Riagg geweest, psychologen, Mentrum etc, maar ben altijd weer mijn eigen pad gegaan omdat ik bots tegen hun probleem dat ik blow. Ik ben namelijk zo stom geweest, of niet.. om vanaf het begin eerlijk te zeggen dat ik cannabis gebruik. Ok,ik rook dagelijks, maar ben ik wel iemand die zich keurig aan afspraken houdt en als ik bezig ben de jointjes voor mij heus wel kunnen wachten. Ik geef toe dat ik ook soms flink kan roken en nog meer als ik in depressie zit. Maar iedere keer als ik voor hulp bij een psychologische instelling kom, komt het er kort op neer dat ze willen dat ik me eerst aanmeld bij het Jellinek. Ergens vind ik dat chantage en manupilatie en iemand een verslaving aanpraten. Ik vind dat er ook nooit wetenschappelijk bewezen is dat therapie niet zou werken terwijl je ´s avonds je jointje rookt. Ook vind ik dat er wel degelijk een verschil zit in de types wiet en hasj die je rookt. Ik kan me heus wel inhouden en zit tijdens groeptherapieen er niet laveloos apestoned er bij. Integendeel juist. Ik heb zelfs een keer, om hun een plezier te doen, een week in detox gegaan. Dat sloeg werkelijk nergens op. Het leek wel een komische film waarin ik een week zat tussen zes verschillende zware alcohollisten terwijl ik sporadisch alcohol drink en daar niets mee heb. Toch heb ik me onlangs weer aangemeld bij een psychische hulpverlening instelling voor hulp. Dat was weer het zelfde liedje. En ondanks de discussie hierover bij de intake dat mijn hulpvraag niet daarom gaat en hoe ik erover denk, hebben ze me toch zo gemanipuleerd dat ik me heb aangemeld bij het Jellinek. Het voelt alsof ze je anders niet willen helpen. Eerlijk gezegd heb ik er totaal geen zin in Jellinek, wel had ik zin in therapie, maar op deze manier eigenlijk niet meer. Ik zit in een dilemma. Doorgaan met jellinek en de therapie waarvoor ik kwam bij die instelling volgen? Of houdt ik die poppenkast toch niet vol? Ik heb daarnaast fysiek ook nog een chronische aandoening waar ik last van heb en waarvoor ik medicijnen slik. En ben ik daardoor afgekeurd en heb geen werk wat me helaas wel minder afleiding biedt. Juist wilde ik in therapie om me verder te brengen. Maar het helemaal moeten stoppen met blowen omdat zij dat willen of anders de focus alleen maar daar leggen, staat me gewoon tegen. Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie erover denken. Of er hier leden zijn die daar ook ervaringen mee hebben? Zijn er psychologen, therapieen die er geen probleem van maken als je een blower bent, mits je niet apestoned bent? Ben ik zo eigenwijs dat ik het onzin vind? Adviezen, tips zijn ook welkom.

Hoi, ik blow al jaren en lees soms op dit forum als ik iets wil weten over gebruik. Vooral in de medische werking van cannabis ben ik dan geïnteresseerd omdat ik een chronische auto-immuun ziekte heb. Voor groei ontbreken bij mij de groene vingers dus lees ik die forums eigenlijk nooit. Ik ben lid geworden omdat ik iets wil vragen aan jullie over gebruik en ziekte en dan vooral de omgang met artsen hiermee. Maar die vraag hoort volgens mij niet hier maar in een ander topic en ga daar binnenkort eens voor zitten. Ik wilde me eerst even netjes voorstellen. Tot gauw.