Hallo allemaal,
Allereerst mijn excuses ik ben hier nieuw en heb geen flauw idee waar ik topic tussen mij proppen.
ik zelf ben 18 jaar. sinds mijn 17e ontdekte ik het blowen. Ik was niet echt into it want ik werd nog niet snel stoned van mijn eerste paar keer. Helaas zat er een mocro in mijn klas met wie ik elke pauze een jointje rookte van zijn wiet. hij was een aardige peer want ik hoefte hem nooit iets terug te betalen, iets wat je niet snel verwacht bij hen. Naast mijn quasi racistische statement ben ik door hem het blowen gaan ontdekken in 5 Havo. Veel contacten van mij staken ookal regelmatig een jointje op. Zonder hen zat ik uiteindelijk nooit aan de wiet of hasj.
Point is dat ik sinds ik 18 ben vaak heen en weer naar de shop fiets voor een zakje of een snelle voorgedraaide J Als ik krap bij kas zit. dit begint laatste tijd flink uit de hand te lopen eerst was het 1 jointje per week nu is het minimaal 1 per 1-2 dagen. op lange termijn vind ik het echt een waist of money. Ik was veel liever met mijn vriendin naar de film geweest dan een week flink blowen. ik haat mezelf echt dat ik min of meer niet zonder wiet kan. elke avond rond een uurtje of 8 verzin ik een smoes naar mijn ouders waar ik uithang. Mijn ouders komen uit Denemarken en weten trouwens niet eens wat wiet is volgens mij dus thuiskomen met rode ogen is geen probleem. 10 van de 10 keer ben ik in het parkje om de hoek te vinden. In mijn eentje een joint roken zonder dat een maat van je je stoort met zijn vervelende muziek of teveel pofjes neemt van de jonko.
Ergens voelt het alsof ik een soort leegte of emoties probeer weg te roken. Weer terug bij af denk ik elke keer als ik de shop binnen loop. Voor ik smokede was ik zo veel meer gelukkig. Ik had misschien geen flauw idee wat warme gevoelens voor meisjes waren en wat vriendschap nou echt inhoudt, maar ergens voelt het alsof ik het allemaal van me af wil zetten door de rook die ik uit mijn mond blaas met soms een traan over mijn wang denkend of er ooit nog licht te zien is aan het einde van de tunnel. Door mijn onzekerheid raak ik alles nog kwijt wat me lief is. Niemand weet dat ik me eenzaam voel ookal ben ik omring door mensen die ik defineer als vrienden terwijl ze zelden gedesinteresseerd in me zijn. Sure je kan smoken en gelukkig zijn ik weet zeker dat de meeste van jullie dat ook zijn, maar laat het niet uit de hand lopen.
Excuses voor deze irrelevante topic en eventuele spelfouten. (ik wilde ergens mijn ei kwijt.)
greetz en peace
( Dromen van karton - De jeugd van tegenwoordig) < verdiep je