Boshoer

Hoi iedereen, misschien bestaan er al gelijkaardige Topics maar ik heb na een tijdje research gedaan te hebben enkele leuke ideeën gekregen. Ik zou ze graag hier delen want ik denk dat het wel wat progressieve gedachten zijn waarvan ik in feite relatief weinig van terugvind op het web specifiek m.b.t. het groeien van Cannabis. Ik had het dus graag gehad over het theoretisch perfecte groeimedium voor een Cannabisplant zoals de titel al aangaf. Meer bepaald heb ik het over een groeimedium waar in feite geen (of weinig) bodemleven in zit. Gewoon een soort poreus materiaal (zuurstof) waar de wortels een houvast in kunnen vinden met een constante toevoer van water + nutriënten als voeding. In theorie lijkt mij dat dat dit medium continu exact nét onder het verzadigingspunt zou moeten zitten op vlak van water. Op die manier is er altijd water beschikbaar voor de plant maar ook altijd nog ruimte voor zuurstof (omdat het medium nooit oververzadigd zal zijn). D.w.z. dat het medium water moet kunnen vasthouden, maar tegelijk nog voldoende poreus moet zijn om zuurtof te laten circuleren. Bovendien kan men -indien nodig- het water dat wordt toegevoerd verrijken met extra zuurstof. Nu vraag ik mij af: als -theoretisch gezien- het medium constant nét onder verzadigingspunt qua water zit, klopt het dan dat er nog steeds plaats is voor voldoende zuurstof? Of moet het medium eerst wat kunnen uitdrogen zodat het terug zuurstof kan opnemen om daarna weer verzadigd te worden met water? Ebb and Flow? Ik heb ergens gehoord dat wanneer het medium wat is uitgedroogd de planten O2 hebben omgezet in CO2. Als je ze dan terug kort overspoeld met water dan duwt dat water de CO2 uit het medium. Als het water dan ook nog eens voorzien is van O2 dan zit het weer goed. Dus als iemand hier meer over kan zeggen, altijd welkom! Dit is het filmpje waarin dat die kerel zegt dat de CO2 uit het medium wordt geduwd door het medium te flooden met zuurstofrijk water: Theorie omgezet in iets concreet: Ik heb het idee om een growbag (à la Smartpot) te vullen met redelijk grote stukken perliet en evt. nog luchtiger te maken door toevoeging van wat kleikorrels. Deze growbag zal zweven (komt nergens in contact met een wand) zodat er langs alle vlakken van de growbag aan Air Root Pruning kan gedaan worden. Dit bevordert de wortelstructuur en zorgt er voor dat de wortels nooit in het water zullen hangen zoals bij de meeste hydro-systemen. Aan de onderkant van de growbag komt er een dik wick-koord. Dit koord leidt naar een water- en nutriëntenreservoir vlak onder de growbag. Ik heb experimenten gedaan met het wick-systeem en ik heb kunnen vaststellen dat dit exact hetzelfde werkt alsof je vanonder in het schaaltje je planten water geeft. Nu.. waarschijnlijk zullen velen onder jullie denken dat dit enkel werkt wanneer de plant zijn wortels tot helemaal vanonder aan de pot gaan -waar de gaten zijn- maar dat is een misconceptie: als je groeimedium fijn genoeg is, kan het medium zelf het water naar boven trekken. Dit fenomeen heet wicking (heeft ook nog een andere naam) en je kan dit zelf eens testen: laat de grond van eender welke plant bij je thuis een paar dagen uitdrogen en geef hem dan water vanonder aan het schaaltje: na een kwartiertje (of langer, hangt af van de grootte van de pot) zal je zien dat de potgrond aan de bovenkant van je pot plots terug vochtig is (handig weetje voor mensen die dit nog niet wisten, dacht ik dan). Je kan ook je grond laten uitdrogen en dan een koord of zakdoek (katoen) vanuit een glas water dat je naast de pot zet en via dat koord in verbinding brengt met de potgrond. Na een half uurtje zal je zien dat de potgrond terug vochtig begint te worden. Het mooie aan dit systeem is dat het automatisch stopt met water naar de potgrond te trekken van zodra de potgrond verzadigt is. D.w.z: je grond is constant net onder verzadigingspunt zodat je plant ALTIJD water tot zijn beschikking heeft, en tegelijk heel veel zuurstof. Bovendien verspil je minder voeding omdat overbewateren niet bestaat bij dit systeem: er zal dus nooit drainage plaatsvinden. In mijn ogen is dit het perfecte systeem (indien het inderdaad zou kloppen dat er nog steeds enorm veel zuurstof voor de plant beschikbaar is wanneer het medium net onder verzadigingspunt zit). En als ik logisch nadenk zou dit echt wel het geval moeten zijn. Heb gisteren avond een volledig glas water (25cl) in verbinding gebracht met een kleine uitgedroogde plant via een katoenen zakdoek en deze ochtend was het glas helemaal leeg De grond is terug vochtig, maar nog steeds zeer luchtig. In mijn theoretische hoofd zou dit hét ideale systeem moeten zijn: geen gezever met pompjes, luchtstenen, darmpjes, nooit overbewatering, nooit last van drainage, minder water- en voedingsverspilling, geen last van beestjes die via potgrond zouden meekomen, etc.. Als je je groot waterreservoir hoger zet dan de kleinere reservoirs die onder de growbags zitten en die verbindt d.m.v. een drijvende schakelaar zit je volgens mij goed. (als het peil hoog is, gaat de kraan dicht. Als het pijl laag staat gaat de kraan open = mechanisch, niets elektrisch). Oké komt nu maar op met die kritiek! Ik kijk er al naar uit Alvast bedankt voor het lezen

waarschijnlijk kruipt er wel wat tijd en moeite in; maarja gelukkig maar, anders was het nogal een saaie hobby Nee ik weet niet. Het kan zijn dat het niet zo'n efficiënte manier is; maar dat zal ik dan wel aan den lijve ondervinden ik vind het gewoon een leuk concept om alle energie even te verspreiden dmv een manifold. Maar ik zal wel zien. Als het tegenvalt, doe ik wel iets anders

aah ja ik denk dat dat klopt wat je zegt; ik denk dat ook ergens gelezen te hebben. Ik ben op het internet een eigenaardige techniek tegengekomen genaamd "main-lining" (http://www.growweedeasy.com/manifold) Door gebruik te maken van symmetrie kan bij het toppen van planten een soort evenwicht gecreëerd worden inzake energieverdeling; dit resulteert in een evenwichtig bladerdek en in een later stadium, erg mooie toppen vandezelfde grootte/gewicht. Je moet die link maar eens doornemen. Heel interessant. Mijn idee was om een micro-kweekje op gang te zetten volgens het principe van main-lining waarbij ik telkens 1 plant in veg. modus heb en 1 plant in flower modus. Tijdens het creëren van die manifold moet je telken je plant toppen. De afgesneden top zou ik dan telkens willen recycleren. Op die manier heb ik 2 kastjes: 1 veg. kastje en 1 flower kastje. Terwijl de moeder aan het afbloeien is, kan ik het stekje prepareren volgens die main-lining techniek. Op die manier elke 40-50 dagen oogsten Als mijn kastjes klaar zijn zal ik een growlog topic starten in de micro/fluo sectie en mijn bevindingen delen. Ah ja en om de maximale oppervlakte te benutten van mijn petieterig kastje ga ik ook verticaal kweken. Op diemanier wordt het rechtstreekse licht van de lamp 100% benut.

Tijdje geleden dat ik hier nog eens heb gepost; mijn eens 'vergeten' hobby wederom eens het licht laten zien; om te beginnen heb ik een bijzonder vreemde vraag: Als je een wietplantje vanaf het zaadje opkweekt, dan zijn de onderste vertakkingen van de plant symmetrisch; dit tot zo'n 7-8 noden -heb ik mij laten wijsmaken- waarna het vertakken asymmetrisch wordt. Men zegt ook dat als je stekjes neemt van de onderste vertakkingen -die tot de groep van de symmetrische vertakkingen behoren- deze kloontjes ook nog enkele noden symmetrisch zullen blijven. Wanneer je een stekje neemt vanboven ergens in de plant, dan zouden de stekjes asymmetrisch zijn. Mijn vraag: als je een zaailing -van enkele weken oud; zo'n 5 à 6 noden groot- net boven haar 3de node afknipt (toppen) en deze top kloont, dan zal deze kloon ook nog wel waarschijnlijk een tijdjes symmetrisch vertakken. Maar als je nu vervolgens ook een paar weken later -wanneer de kloon op haar beurt gegroeid is tot 5 à 6 noden groot- deze kloon gaat toppen net boven haar 3de node, zal de nieuwe kloon (de 2de kloon) dan nog steeds enkele symmetrische vertakkingen hebben? Indien je dit proces blijft herhalen -tot in het theoretische oneindige- zouden de klonen dan telkens terug symmetrische eigenschappen vertonen op de onderste noden; ja of nee? Ik ga dit binnenkort in de praktijk uittesten dus moest niemand het antwoord weten; geen erg!

wijze woorden die Donnie sterkte en hopelijk komen die zaadjes nog terecht

lol sexueel getinte moppen tot daar aan toe, maar die quote's zijn net gesprekken tussen 14 jarige jongetjes. Beetje zielig eigenlijk aangezien jullie waarschijnlijk wel een pak ouder zijn

@ Torsti: PL-L of TL is volgens mij ook inderdaad het handigste omdat je met die zijkanten zit die geen licht schijnen. Voor mijn project echter zijn deze te groot om in mijn minidoos te hangen. Ik ga het moeten hebben van een goeie CFL. @ DJ ik weet niet de precieze weerkaatsingseigenschappen van licht maar het lijkt me misschien logisch om er ook voor te zorgen dat de spiegels niet parallel met de muren van je hok staan maar allemaal met een verschillende hoek; misschien dat op die manier het licht meer verstrooid wordt over een grotere oppervlakte. Als je er dan nog eens er voor kan zorgen dat deze oppervlakte toevallig de oppervlakte van je plantjes zijn dan zit je dubbel goed stel ik me voor. Zou je eventueel eens een test kunnen doen hoeveel lux de lamp rechtstreeks uitzendt en hoeveel lux dezelfde lamp via een spiegel uitzendt? Dan kunnen we zien hoeveel energie een spiegel opslorpt! Als dit veel zou zijn zou het ook belangrijk zijn om de spiegels in je hok op zo'n manier te plaatsen dat ze het gelekte, directe licht vd lampen meteen terugreflecteert naar de planten met zo weinig mogelijk lekkage. wat ik ga proberen: Ik ga de eerste 3 à 4 weken werken met een blauwe die me een omgerekende waarde van 50 000 lux op mijn plantje zal geven. De plant moet zo compact mogelijk blijven (de hoogte van mijn doos is 35 cm). Ik ga een soort "pico/fluo grow" doen ofzo Tot als de plant mijn lamp raakt wanneer ze op haar hoogste punt hangt, zal ik een reflectorkap hangen. Als de plant nog klein is ga ik deze op de traditionele manier met de lamp erboven laten groeien. Eens ze de juiste lengte heeft gaat de kap er af en begin ik de plant in een cirkel rond de lamp te trainen. ik noem het de spiral grow. En misschien later de spiral scrog of zo. Eerst nog een hoop tests doen!

Haha sorry ik was overenthousiast! Klinkt goed die kunststofspiegels! Waar ik nu plots ook aan denk is het volgende: zou het niet mogenlijk zijn om (als er toch een afstand tussen de plant en de lamp zou zijn) de lamp toch van een grote, reflecterende kap te voorzien die het licht dat langs de zijkanten weglekt, terug te kaatsen richting plant? Er zijn immers sowieso plekken aan de lamp (de zijkanten) die het licht totaal weg van de plant richten. Ook: zijn er speciefieke blaadjes aan de plant in de verschillende stadia van hun leven die het meeste werk verrichten/licht nodig hebben? Als je het licht vooral op die blaadjes zou kunnen focussen? Klinkt allemaal nogal .. bizar, geef ik toe

aan gezien Torsti nog geen nieuw topic heeft kunnen maken heb ik nog een vraag: het licht gaat dus niet verloren, maar de lichtintensiteit per m2, de lux dus, neemt wel af naarmate je lamp verder van de planten staat. Een deel van het rechtstreeks licht van de lamp lekt dus tegen de zijkanten van het hok. Ook al wordt dit terug gereflecteerd door folie of zo, toch wordt een deel van de lichtenergie omgezet in warmte en verlies je toch een stuk efficiëntie? Of maakt het echt niet zo veel verschil?

beter gespreid is in mijn ogen verloren energie (als het om kweken gaat toch). Licht dat gereflecteerd wordt neemt voor een deel af in intensiteit waardoor je de maximale efficiëntie van de lamp niet benut. Dichter zetten bij de planten zorgt voor minder verspreiding en garandeert dus sterker licht lijkt mij. Of maakt ik ergens een fout in mijn redenering?

de lichtintensiteit neemt af naarmate de afstand groter wordt. Da's fysica

even luidop aan het denken, zonder er echt verder en dieper over nagedacht te hebben; maar ik smijt het er gewoon uit: Stelling 1: (ik weet niet of ze klopt maar ik zeg het toch maar) de meeste hps, lampen hebben een rendement van rond 90 lumen per watt (dacht ik). Een goeie TL iets van 70 per watt (dacht ik). De exacte cijfers doen er niet echt toe. Het punt is dat hps lampen iets efficiënter zijn als TL buizen. En toch zal ik het omgekeerde proberen te bewijzen. De verklaring: de lichtsterkte neemt sterk af naarmate je verder van je bron gaat staan; zelfs een kleine afstand neemt drastisch veel lichtsterkte weg. wikiquote: "De intensiteit (illuminantie of irradiantie) door licht of andere lineaire golven uit een puntbron (energie per oppervlakte-eenheid haaks op de bron) is omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand tot de bron. Een voorwerp dat tweemaal zover weg staat ontvangt in de zelfde tijd maar een kwart van de energie." Hieruit kunnen we concluderen dat een lichtbron die we dichter bij de plant kunnen plaatsen, ZONDER DEZE TE VERBRANDEN, het meest efficiënt zal zijn omdat er geen lichtenergie verloren gaat door een te lange afstand. Aangezien hps lampen zeer warm worden is het moeilijk om deze op heel erg korte afstand van de plantjes te hangen. Hoewel je deze temperatuur kan controleren, is het toch minder efficiënt als een TL lamp. Koelsystemen vereisen immers welektriciteit waardoor de kostenrekening weer omhoog loopt en waardoor bovendien de efficiëntie (lumen/watt) van je lamp in principe afneemt. Volgende stelling: In plaats van een TL buis boven de plant te plaatsen kan je er één verticaal, in het midden van 4 planten plaatsen (per 4 planten een TL buis er tussen). Om uit te werken welke TL buis je net moet hangen (qua sterkte) moet je de oppervlakte berekenen van de theoretische cylinder (zie fig. 3) Ten eerste kan je op die manier je ruimte meer benutten of in kleinere ruimtes gaan kweken. Dit kan misschien een goede oplossing zijn voor veel micro kwekers. Ten tweede benut je de capaciteit van je TL buis veel meer. Een reflectorkap zou immers de afstand van het licht dat langs de bovenkant van de lampbuis uitgestraald wordt terug reflecteren naar beneden waardoor -jawel- de afstand alweer langer wordt, waardoor je weeral wat van de efficiëntie verliest (in theorie). Ook bestaat er geen enkel soort materiaal dat licht 100% reflecteert. De vaste materie slorpt altijd wel een beetje lichtenergie op zodat het wordt omgezet in warmte. wat denken jullie hier van? p.s. Ik ga zeer binnenkort deze methode uitproberen; ik zal het zoveel mogelijk documenteren en hopelijk krijgen we leuke resultaten

hah een maand geleden ben ik in het ziekenhuis wakkergeworden na een slag gekregen te hebben van iemand wiens bijnaam 'john beton' is Zit jij daar soms voor iets tussen!?

bedankt carpe, dat verlicht de boel wat

ik kan niet geloven dat een afstand van 5 cm zorgt voor een afname van 80% vd lichtsterkte. Dit is tegen de regels van de wiskunde!