Jump to content
  • sanniesshop-banner.gif.d86ea02547aa126c899b25f607244aaf.gif sanniesseeds instagram

Sign in to follow this  
Cannasol

Psychische Hulpinstanties En Hun Probleem Met Cannabis

Recommended Posts

Hoi wietforumlezers,

 

Graag zou ik jullie mening of advies willen over het volgende.

Ik weet niet goed hoe te beginnen,dus val maar gelijk met de deur binnen.

In het kortst gezegd; ik lijd af en toe aan depressies en onzekerheid wat me belemmerd.

Waarschijnlijk is dat o.a. omdat ik wat abnormalere opvoeding heb gehad met een moeder met een obsesieve dwangmatische persoonlijkheidsstoornis.

Daarvoor probeer ik vanaf mijn 20ste ongeveer om in therapie te gaan. Ik ben o.a. bij Riagg geweest, psychologen, Mentrum etc, maar ben altijd weer mijn eigen pad gegaan omdat ik bots tegen hun probleem dat ik blow.

 

Ik ben namelijk zo stom geweest, of niet.. om vanaf het begin eerlijk te zeggen dat ik cannabis gebruik.

 

Ok,ik rook dagelijks, maar ben ik wel iemand die zich keurig aan afspraken houdt en als ik bezig ben de jointjes voor mij heus wel kunnen wachten. Ik geef toe dat ik ook soms flink kan roken en nog meer als ik in depressie zit.

 

Maar iedere keer als ik voor hulp bij een psychologische instelling kom, komt het er kort op neer dat ze willen dat ik me eerst aanmeld bij het Jellinek.

Ergens vind ik dat chantage en manupilatie en iemand een verslaving aanpraten. Ik vind dat er ook nooit wetenschappelijk bewezen is dat therapie niet zou werken terwijl je ´s avonds je jointje rookt. Ook vind ik dat er wel degelijk een verschil zit in de types wiet en hasj die je rookt.

Ik kan me heus wel inhouden en zit tijdens groeptherapieen er niet laveloos apestoned er bij. Integendeel juist.

Ik heb zelfs een keer, om hun een plezier te doen, een week in detox gegaan. Dat sloeg werkelijk nergens op. Het leek wel een komische film waarin ik een week zat tussen zes verschillende zware alcohollisten terwijl ik sporadisch alcohol drink en daar niets mee heb.

 

Toch heb ik me onlangs weer aangemeld bij een psychische hulpverlening instelling voor hulp. Dat was weer het zelfde liedje.

En ondanks de discussie hierover bij de intake dat mijn hulpvraag niet daarom gaat en hoe ik erover denk, hebben ze me toch zo gemanipuleerd dat ik me heb aangemeld bij het Jellinek.

Het voelt alsof ze je anders niet willen helpen.

 

Eerlijk gezegd heb ik er totaal geen zin in Jellinek, wel had ik zin in therapie, maar op deze manier eigenlijk niet meer.

Ik zit in een dilemma. Doorgaan met jellinek en de therapie waarvoor ik kwam bij die instelling volgen? Of houdt ik die poppenkast toch niet vol?

Ik heb daarnaast fysiek ook nog een chronische aandoening waar ik last van heb en waarvoor ik medicijnen slik. En ben ik daardoor afgekeurd en heb geen werk wat me helaas wel minder afleiding biedt.

Juist wilde ik in therapie om me verder te brengen.

Maar het helemaal moeten stoppen met blowen omdat zij dat willen of anders de focus alleen maar daar leggen, staat me gewoon tegen.

 

Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie erover denken. Of er hier leden zijn die daar ook ervaringen mee hebben? Zijn er psychologen, therapieen die er geen probleem van maken als je een blower bent, mits je niet apestoned bent? Ben ik zo eigenwijs dat ik het onzin vind? Adviezen, tips zijn ook welkom.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dus ze weigeren je te helpen omdat je in vrije tijd een joint rookt?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ga op zoek naar een psycholoog die los van een instantie werkt.

Ik heb heel wat hulpverleners versleten voordat ik eindelijk iemand had gevonden die me kon begrijpen en waar ik mijn verhaal aan kwijt kon.

 

Bij de instanties werken ze vanuit protocollen en regeltjes van hoe je met mensen die problemen hebben om zou moeten gaan.

Enkel begrijpen die mensen vaak niet echt goed hoe een mens echt in elkaar steekt en zijn de psychologen en psychiaters die daar werken zelf allemaal op zoek naar een antwoord voor hun eigen problemen in hun leven.

Daardoor kunnen ze je onmogelijk goed begrijpen en eventueel helpen.

 

 

Er zijn ook psychologen die dat inzien dat het niet werkt op die manier en die gewoon een gesprek met je aan gaan.

Daar kwam ik veel verder mee dan dat ik met al die instanties ooit ben gekomen.

 

Je mag me eventueel wel een pb sturen.

  • Like 2

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ikzelf heb ook soms psychiatrische hulp, van een psycholoog ... .

 

maar als ik tegen die mens zeg, da ik vele liever, zin heb in nen joint, dan godganse dagen , thuis te zitten(ben niet lui, maar gemakzuchtig) en mij te vervelen, dat ik dan even goed mijn plantjens kan kweken, en zelf zorgen, voor beetjen smoor, dan vindt die psycholoog/psychiater, dat totaal niet erg, heb wel al heel veel psychologen/psychiaters gehad, vooraleer ik mijnen huidigen psycholoog/psychiater leerden kennen, ie vroeg mij zelf es om foto's te tonen, op mijn smartphone, vn mn oogst én mn plantjens ... .

 

ie zegt zelf: je bent een vrij man, je denkt wat je wilt, en je doet niemand kwaad, je dealt niet, en je neemt géén andere drugs, behalve toebak ... .

 

Dus zei die dokter tegen mij, ik vindt dat ik je een tijdjen, minder moet zien, nu dat alles ezo goed gaat met u ... .

 

Dus ik had geoogst, en dien dokter, dien zei da hij mij tijdjen niemere moest zien, nu moet ik helaas binnenkort wel teruggaan, naar mijn psycholoog/psychiater, om het trauma vn 26 september, vn de dood vn mn vader te verwerken, én dat doet pijn, maar daar babbel ik liever niet over ... .

 

Dus zoekt u nen psychiater, die zelfstandig werkt, en die geen problemen vn maakt, dat je smoort af en toe ... .

 

In het begin, raadde hij mij ook af, om te minderen, maar na nen tijd, da ik dan eindelijk, alleen mocht gaan bij die man, zonder gezaag vn verzorgenden, of moeder, en echt babbelde mee die psychiater, dan zei ie: jij hebt je zaakjes goed voor elkaar, en ik vindt dat ik u tijdjen niemere moet zien, want voorlopig gaat alles goed ... .

 

Je moet gewoon een goeie psych leren kennen ;)

 

Duur is hij wel, 80€ vo half uurken, of 3 kwartier gesprek ... .

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Hangt een beetje van je problematiek af en ik vindt het heel naar om te zeggen maar ik denk dat jij in jouw geval beter een tijd zonder cannabis door het leven kunt gaan.

 

Je bent hard op zoek naar jezelf en als jij s'avonds nu een jointje rookt kruip jij al snel terug in het oude vertrouwde en ga je niet volop de wereld in met wat de therapie jouw nu allemaal in handen geeft, je speelt een spelletje met jezelf.

 

Ook een vrijgevestigde psycholoog zal opmerkingen maken als er sprake is van probleem gebruik en ontkenning van dit fenomeen, je hebt er niet zoveel aan een behandeling te doen waar effectief misschien maar 25% van blijft hangen (geld voor beide partijen) en dat staat los van 'apestoned' op consult zitten.

 

Vindt het zwaar beneden de maat dat jij, ook een probleem gebruiker, andere probleemgebruikers die voor een ander middel dan jij kozen 'erger' vindt en dat ze niet op jouw lijken :withstupid:

 

Wat dat betreft heb je nog ee boel bij te leren, jij stopt ook makkelijk en bent geen junk toch...zoals de ervaring je leerde :spell:

 

Middel staat los vd kwaal maar dat leer je pas zo bekijken als je hoort dat die zuiper precies dezelfde shit id rugzak heeft als jij en je een paar weken met hem opgesloten zit in de Detox en verder leert kijken dan je vooroordelen neus lang is, ook naar jezelf :wave:

Edited by lostchild
  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Dankje voor jullie reacties.

 

Ja ze weigeren ergens omdat ze dan niet weten of ik in de groep pas HUFFnPUFF.

 

Bosrand, ik denk dat jij mij begrijpt. Dank je voor je advies. Ik denk dat dat ook een betere oplossing is die bij me past. Mijn ervaring met individuele psychologen zijn beter en heb ik zeker ondanks het blowen wat aan gehad. Ik had een psycholoog in een ziekenhuis die nooit over mijn cannabisgebruik had en fijne ervaring met die man. Helaas werd hij ziek en moest hij zijn werk stoppen. Toen werd het een andere psychologe die me die instelling voorstelde. Graag pm ik je een keer van de week hierover.

 

Don Roberto, thanks voor het delen van jouw ervaring. Helaas is zo´n psycholoog inderdaad duur.

 

Lostchild, sorry dat ik je de indruk geef dat ik andere "probleem"gebruikers erger zou vinden. Dat vind ik namelijk niet en begrijp niet goed waaruit je dat concludeert. Ik vond het komisch, daarop doelde ik de Jellinek, niet de andere cliënten. Ik kijk naar de mens, niet als in hokjes en heb ik zeker geen vooroordelen over andere drugsgebruikers. Ik begrijp zelfs heroïnegebruikers en dat verslaving iets is wat je overkomt en waar je niet bewust aan begint. Ik waardeer dat je eerlijk jouw mening geeft Lostchild maar je zou ook eerst eens verder kijken voordat je oordeelt dat ik me meer zou voelen dan een alcoholverslaafde. Ik ben inderdaad ook een verslaafde, daar heb jij gelijk in, ik rook dagelijks jointjes dus ben ik een cannabisverslaafde. Maar de ene cannabisverslaafde is ook weer anders als de andere. Iemand die elke avond drie wijn drinkt is ook weer anders als iemand die ´s morgens 4 flessen wijn leegdrinkt. Verder ben ik het niet van mening dat maar kwart van de therapieën zou zijn blijven hangen. Aan de therapieën die ik wel heb meegedaan heb ik wel wat aan gehad. Misschien heb je wel gelijk dat ik een tijdje zonder kan, alleen is dat met hele grote tegenzin omdat ik gewoon graag een jointje rook.

Share this post


Link to post
Share on other sites

In het kortst gezegd; ik lijd af en toe aan depressies en onzekerheid wat me belemmerd.

Waarschijnlijk is dat o.a. omdat ik wat abnormalere opvoeding heb gehad met een moeder met een obsesieve dwangmatische persoonlijkheidsstoornis.

Daarvoor probeer ik vanaf mijn 20ste ongeveer om in therapie te gaan. Ik ben o.a. bij Riagg geweest, psychologen, Mentrum etc, maar ben altijd weer mijn eigen pad gegaan omdat ik bots tegen hun probleem dat ik blow.

 

Ok,ik rook dagelijks, maar ben ik wel iemand die zich keurig aan afspraken houdt en als ik bezig ben de jointjes voor mij heus wel kunnen wachten. Ik geef toe dat ik ook soms flink kan roken en nog meer als ik in depressie zit.

 

Ik vind dat er ook nooit wetenschappelijk bewezen is dat therapie niet zou werken terwijl je ´s avonds je jointje rookt. Ook vind ik dat er wel degelijk een verschil zit in de types wiet en hasj die je rookt.

 

Ik kan me heus wel inhouden en zit tijdens groeptherapieen er niet laveloos apestoned er bij.Integendeel juist.

 

ik een week zat tussen zes verschillende zware alcohollisten terwijl ik sporadisch alcohol drink en daar niets mee heb

 

Ik zit in een dilemma. Doorgaan met jellinek en de therapie waarvoor ik kwam bij die instelling volgen? Of houdt ik die poppenkast toch niet vol?

Ik heb daarnaast fysiek ook nog een chronische aandoening waar ik last van heb en waarvoor ik medicijnen slik. En ben ik daardoor afgekeurd en heb geen werk wat me helaas wel minder afleiding biedt.

Juist wilde ik in therapie om me verder te brengen.

 

Sry dat ik je zo bruut quote maar deze dingen vielen me vooral op.

Jammer dat je het ziet als oordelen, het is meer dat een ervaren persoon tegen je zegt:

die is maf, ga je nu echt dat allemaal jezelf ontzeggen voor dat jointje s'avonds wat je ???? brengt waar de wereld aan je voeten ligt als je het laten kunt? Heftige sessies psychotherapie met de groep, jij beetje vreemd naar huis en dan alleen een jointje roken...

 

Diep van binnen weet je dat je op een T- kruizing staat en wat moet; maar welke kant ga je op?

Het 'oude vertrouwde' wat je gebracht heeft waar je nu bent, of het nieuwe grote onbekende, op 2 benen hinken gaat helaas niet.

Misschien wordt je wel heel erg normaal en burgerlijk ipv de onbegrepene die je je nu vaak voelt?

 

Eindelijk van een boel shite (1vd redenen waarom je dagelijks blowt) af wat je al jaren beperkt in doen en laten..

T'is niet veel gevraagd.

 

Oor- of veroordelen doe ik niet, het jargon is me alleen heel erg bekend

Edited by lostchild

Share this post


Link to post
Share on other sites

helaas ken ik ook de klappen van de zweep

liep tegen het zelfde op ben je eerlijk dat je wiet rookt dan is dat meteen het probleem of dat nu klopt of niet ze luisteren niet

en moet zeggen al die jaren in het hulpcircus heb me meer kwaad dan goed gedaan door die kortzichtigheid van de hulpverleners

de les die ik heb geleerd is zoek iemand prof of niet waar je je goed bij voelt die echt luistert naar wat je zegt

Ik ben inderdaad ook een verslaafde, daar heb jij gelijk in, ik rook dagelijks jointjes dus ben ik een cannabisverslaafde. Maar de ene cannabisverslaafde is ook weer anders als de andere. Iemand die elke avond drie wijn drinkt is ook weer anders als iemand die ´s morgens 4 flessen wijn leegdrinkt

ja en wat als die ene in nachtdienst werkt :innocent: beide hebben probleem

Share this post


Link to post
Share on other sites

Niet de mate waarin je een middel tot je neemt bepaald of je verslaafd bent of niet.

De onbedwingbare hang naar een middel bij ??? is wat je verslaafd maakt en dat is een heel proces waar je maar heel lastig uit raakt.

Beste is om in zo'n geval gebruik op te geven (voor een periode) zodat je jezelf ook op een andere manier leert kennen en inzicht krijgt in hoe dingen in je kop nu werken (de triggers) waar je anders gewoon een jointje draait :book:

 

Niet overal zijn er nog (goede) vrijgevestigde psychologen te vinden al betwijfel ik als er persoonlijkheidsproblematiek speelt zij wel wat met je aankunnen en of jij wel wat aan die (dure) sessies gaat hebben? Daarnaast worden ook de vrijgevestigde psychologen aan de band gelegd, mijne (noem het nog mijne, is inmiddels een goede vriend na 8jr)

was het zo zat op dat hij met geen enkele zorgverzekeraar een contract meer heeft en nu op trajectbasis (probleem.. x aantal sessies kost x) werkt..

Edited by lostchild

Share this post


Link to post
Share on other sites

Kijk als er in jouw regio een HSK zit, heb ik destijds toen ik in de put zat en geen uitweg meer zag letterlijk alles aan gehad.

Heb er gesprekken gehad met zowel een psycholoog als een psychiater en beide hadden er geen moeite mee dat ik blowde.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ook weigeren gab.hun medicijnen zijn zeker wel goed als je dat gaat slikken word je een zombie voor het leven!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

helaas ken ik ook de klappen van de zweep

liep tegen het zelfde op ben je eerlijk dat je wiet rookt dan is dat meteen het probleem of dat nu klopt of niet ze luisteren niet

en moet zeggen al die jaren in het hulpcircus heb me meer kwaad dan goed gedaan door die kortzichtigheid van de hulpverleners

de les die ik heb geleerd is zoek iemand prof of niet waar je je goed bij voelt die echt luistert naar wat je zegt

Ik ben inderdaad ook een verslaafde, daar heb jij gelijk in, ik rook dagelijks jointjes dus ben ik een cannabisverslaafde. Maar de ene cannabisverslaafde is ook weer anders als de andere. Iemand die elke avond drie wijn drinkt is ook weer anders als iemand die ´s morgens 4 flessen wijn leegdrinkt

ja en wat als die ene in nachtdienst werkt :innocent: beide hebben probleem

haha ja, niet aan gedacht nachtdiensten :tu

 

Kijk als er in jouw regio een HSK zit, heb ik destijds toen ik in de put zat en geen uitweg meer zag letterlijk alles aan gehad.

Heb er gesprekken gehad met zowel een psycholoog als een psychiater en beide hadden er geen moeite mee dat ik blowde.

Dat ga ik zeker opzoeken of die hier in mijn regio zit

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ook weigeren gab.hun medicijnen zijn zeker wel goed als je dat gaat slikken word je een zombie voor het leven!!

Inderdaad heel wat zooi moeten slikken voor mijn chronische ziekte. Prednison, corticosteroïden en steeds weer wat nieuws. Sinds ik dat slik heb ik ook allerlei bijwerken.

Share this post


Link to post
Share on other sites

In het kortst gezegd; ik lijd af en toe aan depressies en onzekerheid wat me belemmerd.

Waarschijnlijk is dat o.a. omdat ik wat abnormalere opvoeding heb gehad met een moeder met een obsesieve dwangmatische persoonlijkheidsstoornis.

Daarvoor probeer ik vanaf mijn 20ste ongeveer om in therapie te gaan. Ik ben o.a. bij Riagg geweest, psychologen, Mentrum etc, maar ben altijd weer mijn eigen pad gegaan omdat ik bots tegen hun probleem dat ik blow.

 

Ok,ik rook dagelijks, maar ben ik wel iemand die zich keurig aan afspraken houdt en als ik bezig ben de jointjes voor mij heus wel kunnen wachten. Ik geef toe dat ik ook soms flink kan roken en nog meer als ik in depressie zit.

 

Ik vind dat er ook nooit wetenschappelijk bewezen is dat therapie niet zou werken terwijl je ´s avonds je jointje rookt. Ook vind ik dat er wel degelijk een verschil zit in de types wiet en hasj die je rookt.

 

Ik kan me heus wel inhouden en zit tijdens groeptherapieen er niet laveloos apestoned er bij.Integendeel juist.

 

ik een week zat tussen zes verschillende zware alcohollisten terwijl ik sporadisch alcohol drink en daar niets mee heb

 

Ik zit in een dilemma. Doorgaan met jellinek en de therapie waarvoor ik kwam bij die instelling volgen? Of houdt ik die poppenkast toch niet vol?

Ik heb daarnaast fysiek ook nog een chronische aandoening waar ik last van heb en waarvoor ik medicijnen slik. En ben ik daardoor afgekeurd en heb geen werk wat me helaas wel minder afleiding biedt.

Juist wilde ik in therapie om me verder te brengen.

 

Sry dat ik je zo bruut quote maar deze dingen vielen me vooral op.

Jammer dat je het ziet als oordelen, het is meer dat een ervaren persoon tegen je zegt:

die is maf, ga je nu echt dat allemaal jezelf ontzeggen voor dat jointje s'avonds wat je ???? brengt waar de wereld aan je voeten ligt als je het laten kunt? Heftige sessies psychotherapie met de groep, jij beetje vreemd naar huis en dan alleen een jointje roken...

 

Diep van binnen weet je dat je op een T- kruizing staat en wat moet; maar welke kant ga je op?

Het 'oude vertrouwde' wat je gebracht heeft waar je nu bent, of het nieuwe grote onbekende, op 2 benen hinken gaat helaas niet.

Misschien wordt je wel heel erg normaal en burgerlijk ipv de onbegrepene die je je nu vaak voelt?

 

Eindelijk van een boel shite (1vd redenen waarom je dagelijks blowt) af wat je al jaren beperkt in doen en laten..

T'is niet veel gevraagd.

 

Oor- of veroordelen doe ik niet, het jargon is me alleen heel erg bekend

Je bent wel stellig, maar ik mag je directheid.

Alleen volgens mij ken ik mezelf nog wel steeds het beste.

De reden dat ik blow is niet vanwege de shit of is de shit niet gekomen door het blowen. Zo voel ik het althans niet. Ik ben inmiddels ook al twintigtal van jaren door therapie, psychologen, zelfontplooiing,gesprekken met vrienden, boeken lezen over psychologische onderwerpen. Ik ben opgegroeid met een moeder met chloorlucht en irreële angsten. Als jongste kind hoorde ik thuis vaak de "psychologische" gesprekken aan van de rest van de familie om mijn moeder van haar dwangneurose af te helpen.

Ik ben niet ervaren maar zeker ook geen leek!

Burgerlijk ga ik toch nooit worden :rofl al zie ik er voor de buitenwereld er misschien toch zo uit. Maar ik heb ook een chronische ziekte die je van de buitenkant niet ziet waar ik wel last van heb.

Ik denk dan eerder juist dat die joint me wat rustiger maakt en juist het stoppen mijn ziekte verergerd. Stress is niet goed. Ik heb een chronische darmaandoening.

 

Het gaat mij erom dat ik eigenlijk niet helemaal wil stoppen en niet daarvoor bij die instelling kwam. Ik snap heus wel dat ik dan moet minderen, maar eigenlijk gaat het ze toch niks aan wat ik in mijn vrije tijd doe?

Dan komen ze, net als mijn moeder in haar dwang deed met manipuleren?

De therapieen die ik heb gevolgd en waaraan ik mocht meedoen heb ik wel degelijk wat aan gehad. Bij de jellinek deed ik mee, als enige!!, met een motorische training en die therapeut zei tegen zelfs met een vraagteken wat ik bij het jellinek deed.

Als ik dus op mijn 20ste na een verschrikkelijke misbruik waarvoor ik bij het Riagg toen kwam had gelogen over het gebruiken van cannabis had er dan geen haan gekraaid ernaar?

Had ik dan wel therapie kunnen krijgen ipv eerst naar het jellinek gaan en dan daarna praten we over je vreemde moeder, opvoeding en je misbruik.....of had therapie dan niet geholpen omdat ik ´s avonds 0.7 gram verdeeld over 3 joints rook?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je hebt een chronische darmziekte; is die nieuwe poepbank in Leiden wat voor je?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je hebt een chronische darmziekte; is die nieuwe poepbank in Leiden wat voor je?

 

Hahaha nieuwe poepbank in Leiden? Nee die kende ik nog niet, wat is dat? Beleggen ze daar in diarree en drollen :) ?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je hebt een chronische darmziekte; is die nieuwe poepbank in Leiden wat voor je?

 

Hahaha nieuwe poepbank in Leiden? Nee die kende ik nog niet, wat is dat? Beleggen ze daar in diarree en drollen :) ?

 

ff gegoogled, maar ik woon niet in de buurt van leiden. Gaat ook nog allemaal via een neussonde :dribble:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je zegt dat je niet kunt stoppen i.v.m. je ziekte; chronische darm probleem.

Ik reik een mogelijke oplossing aan en je brult het uit.....

Verdiep je eens in herstel....zowel lichamelijk al geestelijk.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Nog maar eens direct dan :huh:

Je hebt jezelf/ bent door je verleden behoorlijk geconditioneerd.

Voor alles heb je een heel plausibele verklaring/uitleg en tot nu toe heb je het daarmee geredt, petje af daarvoor.

 

Ik ben opgevoed door narcistische pa, hypochonder ma en ma had ook naast rughernia's een whiplash, pa om het jaar bijna weer jaar werkeloos, armoede, misbruik, nooit iemand op bezoek was echt fun en liefdevol vroeger bij mij thuis :wub:

 

Tot ongeveer mijn 30e heb ik rond gelopen met het idee dat er vooral met mij van alles aan de hand zou zijn en ik ging ook zo door het leven, het schoot echt niet op ik liep helemaal vast.

Ik ben hulp gaan zoeken, rigoreuze hulp wel te verstaan :ph34r:

Stoppen met drinken en aanverwant was geen probleem, Detox herinnering wat er op pad lag als ik zou blijven gebruiken, nee dank U!.

Maar gokken was dieper dan alleen 'verslaafd', het was een meer dwangmatige zelfvernietiging en ipv het bewust te beleven was het net alsof ik negatief gedrag gebruikte voor aandacht, ik wist echt niet anders meer en een nog verslavingsbehandeling ging daar echt niet bij helpen, inzicht had ik al meer dan genoeg na 3x..

Ik had mezelf zo geconditioneerd dat hoe ik ook door het leven ging, het draaide toch maar om 1 ding.. positieve aandacht kende ik niet en met negatieve kreeg ik de volle aandacht en dat voelde veel echter als dat schijnheilige het is goed wat je doet want dat klopte voor geen kant vondt ik....

 

Toen ik na 9mnd keihard knokken de ouwe jas eenmaal uitgetrokken had ging er een wereld voor mij open en kon ik eindelijk mijn leven leiden ipv de shite vd opvoeding voort laten duren en het geslagen hondje te blijven.

Ook ik moest stoppen met blowen tijdens de hulp en ik had er ook een probleem mee, ik begreep dat 1st ook niet zo maar na ongeveer 2wk stoppen begon ik te begrijpen waarom ze dat verlangden.. ik moest echt om en dat kon niet zolang ik bleef blowen, dat was een vast lijntje naar vroeger.. een uitweg die maakte dat ik me (te) makkelijk weer kon verstoppen en terug kon vallen in de oude beredeneringen die zo klopten maar me gebracht hadden waar ik was en niet wou zijn..

 

Uiteindelijk heb ik 7wk niet geblowd, toen ben ik weer begonnen omdat ik erg slecht sliep (leuk therapie) en geen medicatie wou :o sindsdien blow ik weer elke dag en sinds 9jr heel erg veel ivm letsel na auto ongeluk :head_hurts_kr: het kan raar lopen niet?

 

Jij hebt de keuze en ook alleen jij maakt de keuze.

Vindt je dat blowen voor jouw helemaal geen probleem is begin er dan niet over want velen vinden het nog steeds drugs en benaderen het ook zo.

Het DSM (5 inmiddels) boek waar de club bij wie je hulp zoekt zo prat op gaat, staat vol met nogal vervelende conclusies mbt cannabis, je hebt zo schizofrenie :tu

 

Zeg dat je zelf gestopt bent en ga gewoon de therapie in en doe je ding doen zonder schroom.. als er geen probleem is laat iemand anders er dan ook geen probleem van maken :hug:

Edited by lostchild

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je kunt niet zeggen dat je gestopt bent met blowen en het in de werkelijkheid niet doen.

Dan ben je nog steeds bezig in een leugen te leven/praten, en dat is nu juist het gene wat het probleem is.

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Je zegt dat je niet kunt stoppen i.v.m. je ziekte; chronische darm probleem.

Ik reik een mogelijke oplossing aan en je brult het uit.....

Verdiep je eens in herstel....zowel lichamelijk al geestelijk.

 

Sorry..dat was niet de bedoeling om het uit te brullen of om het belachelijk te maken. Je hebt helemaal gelijk en vind het goed dat je me terugfluit. Ik vond poepbank komisch klinken en heb een neiging om grapjes te maken terwijl ik het in mijn koppie wel serieus neem. Ik kan me voorstellen dat het voor andere anders overkomt. Ik heb het ook gegoogled en gehoord over poeptransplantaties. Ook met artsen over daarover gehad, maar die behandeling is helaas in nederland nog in proef en doen ze dat dan vooral met jongere patienten.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Nog maar eens direct dan :huh:

Je hebt jezelf/ bent door je verleden behoorlijk geconditioneerd.

Voor alles heb je een heel plausibele verklaring/uitleg en tot nu toe heb je het daarmee geredt, petje af daarvoor.

 

Ik ben opgevoed door narcistische pa, hypochonder ma en ma had ook naast rughernia's een whiplash, pa om het jaar bijna weer jaar werkeloos, armoede, misbruik, nooit iemand op bezoek was echt fun en liefdevol vroeger bij mij thuis :wub:

 

Tot ongeveer mijn 30e heb ik rond gelopen met het idee dat er vooral met mij van alles aan de hand zou zijn en ik ging ook zo door het leven, het schoot echt niet op ik liep helemaal vast.

Ik ben hulp gaan zoeken, rigoreuze hulp wel te verstaan :ph34r:

Stoppen met drinken en aanverwant was geen probleem, Detox herinnering wat er op pad lag als ik zou blijven gebruiken, nee dank U!.

Maar gokken was dieper dan alleen 'verslaafd', het was een meer dwangmatige zelfvernietiging en ipv het bewust te beleven was het net alsof ik negatief gedrag gebruikte voor aandacht, ik wist echt niet anders meer en een nog verslavingsbehandeling ging daar echt niet bij helpen, inzicht had ik al meer dan genoeg na 3x..

Ik had mezelf zo geconditioneerd dat hoe ik ook door het leven ging, het draaide toch maar om 1 ding.. positieve aandacht kende ik niet en met negatieve kreeg ik de volle aandacht en dat voelde veel echter als dat schijnheilige het is goed wat je doet want dat klopte voor geen kant vondt ik....

 

Toen ik na 9mnd keihard knokken de ouwe jas eenmaal uitgetrokken had ging er een wereld voor mij open en kon ik eindelijk mijn leven leiden ipv de shite vd opvoeding voort laten duren en het geslagen hondje te blijven.

Ook ik moest stoppen met blowen tijdens de hulp en ik had er ook een probleem mee, ik begreep dat 1st ook niet zo maar na ongeveer 2wk stoppen begon ik te begrijpen waarom ze dat verlangden.. ik moest echt om en dat kon niet zolang ik bleef blowen, dat was een vast lijntje naar vroeger.. een uitweg die maakte dat ik me (te) makkelijk weer kon verstoppen en terug kon vallen in de oude beredeneringen die zo klopten maar me gebracht hadden waar ik was en niet wou zijn..

 

Uiteindelijk heb ik 7wk niet geblowd, toen ben ik weer begonnen omdat ik erg slecht sliep (leuk therapie) en geen medicatie wou :o sindsdien blow ik weer elke dag en sinds 9jr heel erg veel ivm letsel na auto ongeluk :head_hurts_kr: het kan raar lopen niet?

 

Jij hebt de keuze en ook alleen jij maakt de keuze.

Vindt je dat blowen voor jouw helemaal geen probleem is begin er dan niet over want velen vinden het nog steeds drugs en benaderen het ook zo.

Het DSM (5 inmiddels) boek waar de club bij wie je hulp zoekt zo prat op gaat, staat vol met nogal vervelende conclusies mbt cannabis, je hebt zo schizofrenie :tu

 

Zeg dat je zelf gestopt bent en ga gewoon de therapie in en doe je ding doen zonder schroom.. als er geen probleem is laat iemand anders er dan ook geen probleem van maken :hug:

 

Jeetje, dat lijk me ook niet gemakkelijk wat jij hebt meegemaakt in je jeugd. Ik bewonder dat je ondanks dat je ook niet wilde stoppen toch ermee bent doorgegaan omwille van therapie en jezelf.

Ik waardeer het ook erg dat je mij de ogen wat wilt openen en heus, ik neem het op.

Ik realiseer me dat ik de neiging heb mijn dingen te bagatelliseren, de komiek uit te hangen en een masker op te zetten. Struisvogeleffect.

Ook heb ik zitten denken om dan voor die periode te stoppen en dat ik altijd weer kan beginnen als ik klaar ben met therapie.

Maar ik ben ook bang dat het me zoveel stress oplevert en die onvoorspelbare klote ziekte weer opspeelt. Is is echt letterlijk en figuurlijk een hinderlijke schijtziekte, wat ook het socializen voor mij wat moeilijk maakt omdat ik me ook geneer ervoor. In omgang met mensen zowel in verleden als heden, alleen laatste jaren minder, ben ik iemand die over mijn grenzen laat gaan. Ik heb behoorlijk wat vrienden kwijt geraakt omdat ze naar mijn gevoel aan me hingen, teveel claimden, te hoge verwachtingen hadden en dan barstte bij mij ineens een bom en wil ik met rust gelaten worden. Ik realiseer me heel goed dat het aan mij ligt en ik niet duidelijk ben. Ik ben iemand die graag mensen helpt, klaar voor ze wil staan, een schouder bied. Maar ik kom sterker over dan ik in werkelijk ben, ik kom ook gezelliger over dan ik in werkelijkheid ben. Dat is ook verwarrend voor een ander...

 

Bij het Jellinek in detox vond ik me een beetje in de steek gelaten door de behandelaars, want ik was al gauw de leuke gezellige steun en luisterend oor in het groepje en twee van de medepatiënten gingen me al gauw adoreren. Iets waar ik moeite mee heb en juist daarvoor in therapie kwam. Maar in die week detox was er geen psycholoog. Gevolg...een medepatiënten die me na die week ging stalken met smsjes.

Dat is ook alweer tien jaar geleden en zal er vast wel wat veranderd zijn. Ik ben inmiddels wel wat mondiger geworden.

 

Ik had er ook aan zitten denken om te zeggen dat ik gestopt ben, maar ben zo slecht in liegen.

Het staat nu eenmaal in mijn medische dossier. Ook bij de MDL artsen omdat ik ook voor de darmziekte een tijd cbd olie heb geprobeerd.

 

Een andere individuele therapeut heb ik ook aan zitten denken. Die had ik een in het ziekenhuis waar ik ook voor mijn darmziekte loop. Die man was geweldig, had het nooit over cannabis, wel over mijn problemen waar ik tegenaan liep en heb erg veel van hem opgestoken. Hij werd helaas ziek waardoor hij zijn beroep niet meer kon doorzetten en ben toen doorverwezen naar een andere psychologe op die afdeling. Zij heeft mij na een aantal sessies doorverwezen naar die instelling waar je groeps therapie heb en die begonnen over mijn cannabis gebruik.

 

Ik begrijp ergens wel, dat ze willen dat je stopt.

De manier waarop heb ik moeite mee. Het helemaal in een keer moeten stoppen lijkt mij zwaar.

Ondertussen heb ik ook nog een moeder die aan me hangt en nu hulpbehoevend is, ze woont ook nog eens niet dichtbij. Mijn vader leeft niet meer.

Mijn dilemma is of ik dit wel allemaal aankan met het helemaal in een keer moeten stoppen als ik zelf daar niet eens volkomen achtersta.

Liever had ik gezien dat ik gewoon kon meedoen met een groeptherapie en een kans kreeg te laten zien dat ik actief meedoe en het blowen vanzelf minder word of afbouwen een optie of zoiets is.

 

Dankjewel in ieder geval voor het reageren en je openhartigheid. Ik denk er zeker over na.

Ik ben wel akkoord gegaan met een adviesgesprek met het jellinek en ga er nog eens heel diep over nadenken.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Jij behoort dus tot een erkende groep gebruikers van cannabis op medicinale basis?

Cannabis is dan voor jouw je erkende medicijn waar je niet buiten kunt en dat ANDEREN vinden dat dat een verslaving is, hebben zij ff pech zeg :likken:

Als ze daar moeilijk over blijven doen laat ze dan info in gaan winnen bij de arts met wie jij overeenkomst hebt dat canna medicijn voor je is.

Komen ze van koude kermis thuis met hun DSM 5 gelul.

 

Nu nog in jouw kop: wat wil je nu echt zelf, stoppen, kijken wat ervan komt en dat aangaan of toch blijven gebruiken voor je aandoening?

Dan heb je naast het roken natuurlijk ook nog andere mogelijkheden om cannabis tot je te nemen wat niet zo uitpakt in je kop als roken van een jointje en waar voor therapie een groot struikelblok ligt.

 

Heb je je daar al eens in verdiept?

Olie of cake (al kan dat lastig zijn met je darmen) of verdampen ipv een joint roken wat ook weer anders uitwerkt?

 

Na het roken van een joint trek je jezelf al snel je eigen wereldje in waar je met andere manieren van inname dit een stuk minder hebt :book:

De supermarkt in na verdampen is fun, met een joint op vaak een giga opgave :spell:

Edited by lostchild

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ik gebruik voornamelijk voor de verhoogde eetlust en mij kun je dan prima in een super vinden, met een mandje vol ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Sign in to follow this  

×
×
  • Create New...