Hi!

[Laukr 0]

Ik zal me even voorstellen; Ik word door familie en vrienden vooral vaak muis genoemd. Ik ben een 24 jarige Rotterdamse, die dit jaar begonnen is de hobby over te nemen van mijn vader, wie eerder dit jaar helaas is overleden ten gevolgen van kanker. Van jongs af aan ben ik al opgegroeid in en rond coffeeshops waar de beste man in een ver verleden eigenaar van was, al hield dat op nog voor ik me hier bewust veel van kan herinneren. Ik weet alleen dat de geuren me al zolang ik me kan heugen altijd blij maken en dat mijn vader me meer dan eens vertelde hoe ik als kind aan de geur kon vertellen welke wiet er in een zakje zat verstopt, als dat voor de grap getest werd. Je zou dus kunnen zeggen dat wiet een voorliefde is, die met de paplepel al ingegoten is.

 

De laatste 6 á 7 jaar werd er vooral thuis gehobbied met wietplantjes op het dak, om in eigen voorraad te voorzien en kosten te besparen. Iets wat ik zelf vooral de laatste 2 á 3 jaar interessant ben gaan vinden, maar waar ik me niet echt veel mee bemoeide tot vorig jaar. Ah fijn, veel meer dan water geven als de blaadjes slap hingen wanneer ik het dak op klom om zelf een pafje te roken kwam het meestal niet. De rest werd al verzorgd en ik rook al een paar jaar vrij regelmatig gezellig mee van goede buiten wiet, dus het leek niet heel erg belangrijk. (Ik zat erbij en ik keek ernaar, hah.)

Dit jaar ben ik voor het eerst zelf begonnen om van zaadjes af plantjes op te kweken, onder de vrolijke spot van mijn vader die ondertussen niet meer van bed af kon komen ... En dus ook zijn hobby voor buiten zijn en wiet kweken op moest geven. Verdomde nog aan toe blijkt het allemaal inderdaad een stuk lastiger is dan ik verwacht had en betrap ik mezelf regelmatig op kleine of grovere fouten (meestal als ik naderhand lees hoe ik iets wél had moeten doen of beter), maar uit een stuk of 15 willekeurige zaadjes, heb ik ondertussen drie redelijk mooie, stevige dames.

 

Ik weet helaas niet welke soort dames ik nu in mijn bezit heb, omdat m'n ouwe meestal stekjes kocht, verschillende soorten, en uiteindelijk zelf vergat wat hij gehaald had of wat waar stond, en ze uit elkaar hield met labels als 'Ja, die ene lekkere' of 'Die wat minder sterkere'. Ik heb maar wat zaadjes bij elkaar gezocht die onder in oude voorraadbakjes zwerfden en heb een zak verse aarde gehaald waar ik bekertjes mee vulde, tot er wel of niet iets opkwam. Een struikje ruikt nu echter al heerlijk sterk voor ze in de bloei staat en als dat een voorteken is voor de latere geur en smaak, heb ik meer van m'n ouwe geleerd dan hij wellicht doorhad. Dit jaar label ik ze maar gewoon op dezelfde soort manier als; 'De grote', 'De lekker ruikende dwerg' en 'De laatbloeier'. Volgend jaar hoop ik jullie wel te kunnen vertellen wat er boven siert, haha. En als het geheugen van mijn neus me niet helemaal in de steek heeft gelaten, wellicht nog als ze gaan bloeien en ruiken!

 

Van links naar rechts; De grote, de lekker ruikende dwerg en de laatbloeier:

 

Zo ... Einde lange voorstelronde.

Edited August 20, 2015 by Laukr

[bruinevingers 160]

hoi!