Jump to content
  • sanniesshop-banner.gif.d86ea02547aa126c899b25f607244aaf.gif sanniesseeds instagram

vinnividivici

Ter Leringhe Ende Vermaeck

Recommended Posts

Het leek mij wel eens aardig, hier enkele ervaringen neer te zetten die ik heb opgedaan als CSmedewerker in een shoppie in hartje Amsterdam. We spreken dan over een periode van zo'n tien jaar geleden, begin jaren '90. Ter leringhe ende vermaeck, om met de Baek te spreken.

 

 

 

Lost in translation

 

Beginnen wij met de meest voorkomende gebeurtenis in Amsterdamse coffeeshops, in het centrum gelegen. Elke CSmedewerker heeft een dergelijk tafereel wel eens in zijn shop zien plaatsvinden.

 

Picture this:

Aan een tafeltje, in haar eentje, de blonde langharige twintigster in hotpants, spannend truitje rondom ferme borsten. Zij doet verwoede pogingen om een joint te draaien maar gebruikt daarbij geen tip. Komt uit Amerika, dus. Vervelende vaste klant Popie Jopie gaat haar even het principe van De Filtertip uitleggen en komt erachter dat ze Mary-Ann heet en cheerleader is van het plaatselijke American Football-collegeteam. Wat PopieJopie zich niet beseft is, dat cheerleaders in de regel verkering hebben met de aanvoerders van voornoemde teams. Deze aanvoerder, (2.03 m., 107 kg, spanwijdte 1.04 m., Todd geheten omdat dat soort mannen nu eenmaal altijd Todd heet), komt terug bij het tafeltje met de drankjes in de knuisten om nog net mee te krijgen wat PopieJopie aan zijn vriendin vraagt: "You like blowing, yes?".

 

Killa Bong

 

Hij komt, zo te horen, uit een Noord-Hollands dorpje. Type Dik Trom, maar dan in de puberteit. Hij heeft duidelijk verstand van zaken en dat laat hij aan zijn gezelschap weten ook. De regels zijn nog niet zo streng begin jaren negentig dus het gezelschap bestaat uit voornamelijk en hooguit zestienjarigen. Hij laat zowaar het woord TetraHydraCannobiniolis vallen - toe maar, toe maar. Ik laat het er maar bij -

 

Er wordt druk onderwezen in het rollen van een joint en al snel gaat er het één en ander aan soortjes in. De Guru, zelf hooguit zeventien, laat ze NLS, OB en WW proeven maar rookt zelf het grootste gedeelte van de joint op. De kids worden flink giechelig en de Guru krijgt de smaak nu pas echt te pakken; hij ziet achter mij een bong staan en begint door de shop met een stoer Amsterdams accent te roepen: "Geef mèn die bong! Geef mèn die bong!". Goed - hij die bong, gevuld met voor 5 gulden zwarte maroc erin, à 8,50 per gram de goorste meuk die je je maar kunt voorstellen.

 

Boedieboedieboedie gaat het daar in die hoek, ik help een paar klanten en bespeur een verandering van stemming. Het gegiechel neemt bepaaldelijk toe, in die hoek - maar het gebral is verstomd. Na nog enkele klanten zie ik hem zitten, moederziel alleen in zijn hoekje. Hij komt naar mij toe en spreekt aan mijn balie, in niet zo stoer accentloos Nederlands de onvergetelijke woorden: "Meneer, ik voel me zo onpasselijk..." . Razendsnel naar buiten geleid en op de bank gezet met een glas lauw suikerwater. Na een kwartiertje aldaar liggend aangetroffen, de nog onvergetelijker woorden sprekend: "Meneer, wanneer gaat dit over?" - "Een kwartiertje nog jongen dan heb je het ergste gehad". Na dat kwartiertje een lege bank aangetroffen met, ernaast, een verse plas braaksel. Dit aanschouwend, klinken zijn woorden nog na in mijn hoofd: Geef mèn die bong! Geef mèn die bong!

 

 

 

Orange Buds

 

Zet ik op een stille warme zomerochtend net het schaakbord op aan m'n balie om met een goede vriend toch eens wat vijandigheden te kunnen uitwisselen, komt ze binnen. Waggum hè, begint ze. Ja - beamen wij volmondig aan de Zuidhollandse, warm ja, buiten dertig graden...

 

Dat vindt zij dus nu ook en wij adviseren, voor dit weertje, een rustig OrangeBudje. Zo gezegd, zo gedaan, maar zij weet nog wat beters. Er moet even wat uit dus er gaat wat uit - de jas over de leuning..., zo. Paar haaltjes en weetjewat, mutsje maar even af. Even later: poehpoeh wat issut toch waggum jonges en hops - daar gaat het vestje. Blijft nog over: een overhemdje in glans-doorschijnend zwart, echter met de nadruk op doorschijnend. Eronder: niets. Nu ja- niets is niet de juiste uitdrukking. Een glanzend gebronsde huid zonder enige oneffenheid, of het moeten de stevige, perfect gevormde borstjes zijn die daar zo hardgepunt door de dunne stof heen steken.

 

Tot haar vertrek, een half uurtje later, hebben wij een strijd gevoerd met onze ogen die telkens als een magneet naar de Orange Buds getrokken werden, die klaar leken om geoogst te worden. Dat zij niet door ons geoogst werden, wel, daarvoor moet je een beetje verstand van vrouwen hebben.

Door haar in het begin niet met onze ogen uit te kleden, deed zij het voor ons. Wij voelden aan dat zij niet verder wilde gaan, dus deed zij dat uit zichzelf. Bleef over: een bloedmooie exhibitioniste die aanvoelde dat ze bij ons haar ding kon doen zonder verdere consequenties. En, na haar voorstellinkje, twee breed grijnzende heren, gebogen over een volkomen onlogische en onwerkbare stelling op het schaakbord -

 

Herrenvolk

 

Stille avond, weinig omzet, kwart voor elf, baas met een sip gezicht aan m'n balie - je hebt zo van die winteravonden, ook in een Amsterdamse CS. Enter: 6 heren, in polonaise, allen gekleed in het uniform der Tiroler Holzhacker Buben. Lederhosen, hoed met veertje - the works.

Sie hatten die Schnapps schon gehat ja und jetzt wird's mal richtig geraucht. Und ob ich sie auch drehen könnte.

 

Nu had ik ze natuurlijk een voorgedraaide kunnen verkopen, maar zo werkt het dus niet in een Amsterdamse CS waar toeristen geld uit komen geven - en je baas erbij zit, op een verder doodstille avond. In dat specifieke geval douw je ze per persoon een geeltje OrangeBud in de mik - zij blij, je baas met een big smile en ik heb effe wat te doen. Want ze willen allemaal een joint voor zichzelf en ik sta me het rambam te draaien. Een volgorde tekent zich af; als ik de derde net klaar heb, zit de eerste met het hoofd reeds in de handen als de tweede zich daar suf om lacht. Bij de vierde joint gereed, ligt de eerste met het hoofd op tafel, de tweede met het hoofd in de handen, de derde daar vreselijk om lachend, etc. tot zij uiteindelijk allen met het hoofd op tafel liggen.

 

Dit vredige tafereeltje wordt verstoord als één van hen, volkome onvoorzien, dan toch begint te braken. Plotsklaps breekt er activiteit uit zoals je bij een groep toeristen in een vergelijkbare situatie nog nooit hebt meegemaakt. Het slachtoffer wordt door zijn vrienden de frisse lucht ingedragen, er wordt om een emmer en een dweil verzocht en zij gaan als een wervelwind door de shop. Alles spic en span geef ik ze een kop thee - met veel suiker - om even bij te komen, waarna de heren mij twee ongebruikte geeltjes OB en twee papieren geeltjes in de handen drukken en zich hevig verontschuldigend uit de voeten maken. Het beeld van vier in lederhosen geklede heren die op hun knieëen de vloer in de shop aan het dweilen zijn: zou u dit beeld ooit van uw harde schijf kunnen wissen? Ik niet.

 

 

Killa Bong 2

 

Nog zo'n guru, maar nu een echte. De ouderen onder ons kunnen zich het figuur Catweazle nog wel herinneren; hij bestaat echt, hij komt aan mijn balie wat kopen en hij ziet er precies zo uit, inclusief verantwoord amulet en onverantwoord gebit. En hier volgt iets onverwachts, want een Catweazle valt in elke grote gemeente wel te bespeuren.

 

Deze echter spreekt keurig Oxford-Engels en is niet bepaald, laten wij zeggen, sociaal geisoleerd ondanks zijn verschijning. Integendeel, hij heeft een trouwe schare fans bij zich; allen vrouwelijk, allen blond, allen in een wit jurkje met roze lintjes, zeven identieke exemplaren - daarmee Anton Heijboer tot een goedbedoelende prutser reducerend.

 

Dan wordt er een demonstratie gegeven. De dames krijgen geen haaltje, mind you. Dat is voor de guru en de guru alleen bestemd, deze Goddelijke Ervaring is niet zomaar voor iedereen weggelegd natuurlijk. En daarvoor is maar één gebruiksartikel geschikt in zijn ogen; daar is-ie weer: de bong. En waar u hem nu al aan voelt komen, daar voelt hij dat te laat. De Guru gaat Out.

Zijn nu ineens stukken minder trouwe fans laten hem liggen waar hij ligt en vertrekken, weliswaar na niets gerookt te hebben maar toch evenzogoed flink giechelend.

 

Ook wat meegemaakt? Wij gaan het vast horen.

 

V

  • Like 16

Share this post


Link to post
Share on other sites

Inderdaad leuk ja! Thx.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Fantastish maat! Prachtig om te lezen!

Share this post


Link to post
Share on other sites

hahahaahahahahah geweldig!

 

 

tja iedere dag zie ik wel zon guru rondlopen

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ha, ha, geweldig. Moet ik misschien toch ook maar in coffeeshops gaan rond hangen om wat leuks mee te maken :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Keep em coming Vinnie!

 

:D

 

Gr,

 

Worm

Share this post


Link to post
Share on other sites

Komen we met een paar maten coffeeshop Checkpoint in Terneuzen binnen. Na lang wachten is het eindelijk onze beurt. Maat staat in het hokje naast mij te bestellen. Vraagt naar de white widow. "Die hebbe we niet meer, maar je kan Misty nemen, dat is vergelijkbaar..."

 

Mijn maat:

 

"Misty, wie is Misty?"

 

Zelden zo gelachen

 

---

 

Vrijgezellen in Amsterdam. Komen een shop binnen met Portugese uitbaters, kan me de naam niet meer herinneren. Laten ons een grammetje ice-o-later hash zien.

 

Prijskaartje? €100

 

Zie mijn maten vol geloof en smaak naar het grammetje poeder kijken. Denk in mezelf van: je reinste oplichterij

Share this post


Link to post
Share on other sites

Altijd mooi zulke dingen. Goeie ouwe tijd "vroeger"

Share this post


Link to post
Share on other sites

een kleine 17 jaar geleden , toen ik nog geen meneer Jansen was, maar een rare snuiter met wilde plannen ...

 

ging ik een zakkie wiet halen bij de shop..uurtje of 10 savonds.

IN die tijd was het meestal druk , zo niet drukke rdan nu , de shop was een beetje een plek waar je zelfs nog eens nieuwe mensen ontmoette ( integenstelling tot het afhaalloket dat de shop tegenwoordig is)

 

Bij het weg willen fietsen passerde ik de shop , en zag ik een meisje me aankijken, met van die puppy-ogen.

Ik maakte nog een rechtsomkeert en ze kwam naar buiten,

Ik vroeg of ze zin had mee te komen een jointje roken,en voor ik het wist had ik mijn trofeetje achterop. Jansen aan de wip , zonder enige moeite...dat kon alleen maar een feestelijke avond worden..

 

en nog voor we de joint tot de tip op hadden waren we al richting mijn destijds eenpersoonse bedjeaan het manouvreren ( ik woonde op kamers, erg klein van gewoon lopen was geen sprake , van de bank naar het bed betekende manouvreren..en de boeken en borden op het bureau onwijken)

 

Tussen neus en lippen vertelde ze dat ze was weggelopen van haar vriend, en al 3 dagen een beetje de weg kwijt was..

De kleren gingen in rap tempo op een stapel . en ik was er al helemaal klaar voor

Maar helaas, Jansen had toen al een veel te scherpe neus..en hij rook dat ze zich al die tijd niet had gedouched...

En als ik ergens een hekel aan heb , dan is het een oude zweetlucht in de oksels...ouder dan een paar uur en ik knap af..

Ik stelde haar dus voor :" zullen we even douchen"?

 

Laat ik je een ding zeggen over surinaamse dames , een opmerking maken over lichaamshygiëne... dat wordt niet gewaardeerd; en soms moet je jezelf afvragen "wil ik gelijk hebben of gelukkig zijn ? "

Helaas was het niet mogelijk om mijn gelijk opzij te zetten EN gelukkig te zijn zonder haar te laten schrobben met zeep..

Ik werd voor de keuze gezet:" nu wippen of niet en ik wil niets horen over douchen"

 

En zo had deze op zich erg knappe surinaamse dame voor mij de keuze al gemaakt..

Want ondanks dat Jansen niet preuts is , of bijvoorbeeld niet te hygïenisch is zijn wangen onder het vaginale vocht te krijgen..een 3daags-opgebouwde oksel-odeur kan mij onder geen beding behagen.

geen douche , dan doei..

En zelden had een dame zich weer zo snel aangekleed en de deur verlaten..

opgeruimd staat netjes.. en de zweetlucht was na een uurtje luchten en schone lakens mooi weer weg

 

Na haar vertrek werd het alsnog wat relaxter.. John Coltrane op mijn trouwe cd spelertje en nog een afdoende zak prima afghaan wiet om de hele cd minstens 3 keer op repeat te horen..(those where the days: 10 gulden per gram en ook nog eens lekker)

 

Liever alleen , dan in slecht gezelschap..

Edited by MeneerJansen
  • Like 7

Share this post


Link to post
Share on other sites

Tsja meneer Jansen...

 

het lijkt mij de juiste keuze destijds.

 

Oplettende lezertjes weten reeds dat ik schaak - en dus wat verder vooruit denk.

 

 

Waar u het nog over oksels heeft, denk ik ook hier wat verder, richting sousterrain zeg maar. Het zou niet beperkt blijven tot een zweetlucht, denk ik zo.

 

 

Het grote aantal positieve reacties noopt tot een uitbreiding; deze kunt u een dezer dagen verwachten. Dan zal ook blijken dat het niet alles goud is, wat er blinkt...

 

V

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

We wachten met smart op het vervolg!

Share this post


Link to post
Share on other sites

in een grijs verleden ( waarschijnlijk mistig van de wietrook die in dat verleden nog meer om alles heen hing) was ik een vaste bezoeker van een smartshop.

In een zekere periode, enkele aren terug zat ik er bijna elke werkdag een toetertje te roken onder het genot van ijskoude ranja.

Babbeltje doen , vakbladen doorkammen, maar ook klanten helpen

 

Sommige van die klanten waren duitsers, en door het verbod deden sommigen de gekste dingen.

Zo was er een klant die elke maand meerdere zakjes zaad kocht tijdens de zomermaanden.

 

Ik toonde altijd interesse bij merkwaardige teeltmethodes, deze duitser zei namelijk in de duitse bossen te telen.

Wat me opviel is dat hij echter ook indoorrassen kocht.

De aap kwam al gauw uit zijn mouw...

 

Hij zaaide zijn zaden in het bos, en kwam na enkele weken langs op et topje eraf te knippen.

Die rookte hij

en zo topte hij zijn planten elke keer dat hij langskwam.Succes voor hem betekende een weekend met 30 kleine droge groeitopjes om in zijn sigaretjes te draaien...

( Het is waar dat in de zomermaanden de groeitop van elke tak een zeer hoog percentage thc bevat , als zijnde directe uv-bescherming)

Hij wachtte nooit echte bloemetjes- oogsten af , en was zo paranoide , dat hij er ook nooit terugkeerde in oogsttijd.

Dus mijn vragen over hoe de oogst in een bos is , en of er veel gevonden werden...die kon hij niet beantwoorden

 

Zoveel moeite voor een paar kleine blaadjes groen...

Edited by MeneerJansen
  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Wa zeg je nu meneer jansen! Ik had gewoon rookbaar waar uit me kas kunnen trekken?? Maar wat een heerlijk topic:)

Share this post


Link to post
Share on other sites

stel je niet teveel voor van de smaak Ozzoes.

Ook al bevat blad thc, het blijft de keel schuren.

bloemen branden zachter,,,echt

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Create New...