Well... Hello

[roseberry 0]

Hallo allemaal,

 

Allereerst mijn excuses ik ben hier nieuw en heb geen flauw idee waar ik topic tussen mij proppen.

 

ik zelf ben 18 jaar. sinds mijn 17e ontdekte ik het blowen. Ik was niet echt into it want ik werd nog niet snel stoned van mijn eerste paar keer. Helaas zat er een mocro in mijn klas met wie ik elke pauze een jointje rookte van zijn wiet. hij was een aardige peer want ik hoefte hem nooit iets terug te betalen, iets wat je niet snel verwacht bij hen. Naast mijn quasi racistische statement ben ik door hem het blowen gaan ontdekken in 5 Havo. Veel contacten van mij staken ookal regelmatig een jointje op. Zonder hen zat ik uiteindelijk nooit aan de wiet of hasj.

 

Point is dat ik sinds ik 18 ben vaak heen en weer naar de shop fiets voor een zakje of een snelle voorgedraaide J Als ik krap bij kas zit. dit begint laatste tijd flink uit de hand te lopen eerst was het 1 jointje per week nu is het minimaal 1 per 1-2 dagen. op lange termijn vind ik het echt een waist of money. Ik was veel liever met mijn vriendin naar de film geweest dan een week flink blowen. ik haat mezelf echt dat ik min of meer niet zonder wiet kan. elke avond rond een uurtje of 8 verzin ik een smoes naar mijn ouders waar ik uithang. Mijn ouders komen uit Denemarken en weten trouwens niet eens wat wiet is volgens mij dus thuiskomen met rode ogen is geen probleem. 10 van de 10 keer ben ik in het parkje om de hoek te vinden. In mijn eentje een joint roken zonder dat een maat van je je stoort met zijn vervelende muziek of teveel pofjes neemt van de jonko.

 

Ergens voelt het alsof ik een soort leegte of emoties probeer weg te roken. Weer terug bij af denk ik elke keer als ik de shop binnen loop. Voor ik smokede was ik zo veel meer gelukkig. Ik had misschien geen flauw idee wat warme gevoelens voor meisjes waren en wat vriendschap nou echt inhoudt, maar ergens voelt het alsof ik het allemaal van me af wil zetten door de rook die ik uit mijn mond blaas met soms een traan over mijn wang denkend of er ooit nog licht te zien is aan het einde van de tunnel. Door mijn onzekerheid raak ik alles nog kwijt wat me lief is. Niemand weet dat ik me eenzaam voel ookal ben ik omring door mensen die ik defineer als vrienden terwijl ze zelden gedesinteresseerd in me zijn. Sure je kan smoken en gelukkig zijn ik weet zeker dat de meeste van jullie dat ook zijn, maar laat het niet uit de hand lopen.

 

Excuses voor deze irrelevante topic en eventuele spelfouten. (ik wilde ergens mijn ei kwijt.)

 

greetz en peace

 

( Dromen van karton - De jeugd van tegenwoordig) < verdiep je

[MeneerJansen 572]

Hallo en welkom op dit cannabisforum.

Ik wilde inhoudelijk mijn reaktie geven.

Mijn leeftijd is dubbel dat van jou , ik denk dat het relevant is dat in het achterhoofd te houden.

Ten eerste : je schat je ouders laag in.

Ik weet hun leeftijd niet , maar ze moeten onder een steen hebben geleefd als ze niet weten dat je regelmatig blowt,.

Dat ze niets ervan zeggen kan betekenen dat ze je ruimte geven om jezelf te ontdekken door te experimenteren.

 

Ik vind dat je tweeslachtig naar blowen kijkt: enerzijds is er een afschuw te ontdekken in hoe jij wiet ziet , aan de andere kant doe je er veel voor om het te blijven doen.( en dan ga ik voor het gemak ook niet in op je opmerking over die marokkaanse jongen. Als hij geen gun op je hoofd heeft gezet om een suck te nemen ben jij verantwoordelijk.)

 

Het is m isschien makkelijk voor mij , maar ik denk dat je een keuze moet maken.

Je hebt nu ontdekt wat de ontspannende werking kan zijn van wiet/hash , maar je hebt nog vele dingen mee te maken , zoals met vriendinetjes de bios bezoeken en andere waardevolle momenten in een leven.

 

Het is mogelijk dat je nog moet leren dat er andere manieren zijn om met spanning om te gaan dan een joint roken.

Als je jezelf kan verzetten om dagelijks te sporten ( hardlopen bijvoorbeeld) zul je zien dat dat ook goed ontspant.

Je bent nu in de laatste jaren vorming van je brein, tot je 21ste groeit het zelfs nog.

Ik zou als ik jou was alles op alles zetten om eerst een stabiele state of mind te realiseren , en zoveel mogelijk tijd en geld in je vriendinnetjes steken.

 

Als je niet van wiet af kan blijven , blijf er dan helemaal vanaf, zeker op de plek waar jij in je leven bent.

 

het kiezen voor je onderbuikgevoel ( het stemmetje dat zegt dat het te duur is , en dat je leukere dingen met je geld kan doen) is denk ik belangrijker dan een goede band met de cannabisplant te hebben.

 

er is nog een mogelijkheid , en die zou ik zeker in overweging nemen , voor je deze mogelijkheid in de prullenbak gooit:

misschien heb je last van psychische problemen die ertoe leiden dat je met cannabis je tijdelijk beter voelt.

erachter komen wat er is is mogelijk door te kappen met smoken en een dagboek bij te houden.

Als dat niet lukt zou ik nog een bericht hierzo zetten ( maar beter is het denk ik om gewoon up to date te houden.... je bent niet de enige op dit forum die tweeslachtig naar wiet kijkt , en velen op dit forum hebben ervaringen en tips om je te helpen even het blowen aan te kant te zetten.

[miami 288]

''knock knock''

[Beaker 663]

Ten eerste

Pfff, ben al een uur bezig om een verhaal hier neer te zetten, maar kom er niet meer uit.

Ik zie nu dat MeneerJansen ondertussen gereageerd heeft en zijn verhaal komt in grote lijnen overeen met wat ik wilde zeggen.